ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΦΥΤΙΛΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

“Μεγαλέξανδρο” του ποδοσφαίρου τον είπε ο Γιώργος Λιάνης. Ανεπιτυχής χαρακτηρισμός. Μεγάλος ποδοσφαιριστής αλλά Κούδας, όχι Βούδας. Καλό παιδί, ήσυχο, σεμνό, σίγουρα αν δεν ήταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής θα είχε χαθεί στο ανώνυμο πλήθος. Καμία σχέση με τον ανήσυχο, δαιμόνιο, απόλυτα ηγετικό στρατηλάτη συμπατριώτη Αλέξανδρο.

Ο Γιώργος Κούδας γεννήθηκε σα σήμερα 23 Νοεμβρίου, το 1946, ήταν ο αρχηγός του ΠΑΟΚ, όμως όχι και ο ηγέτης της ομάδας. Ούτε ηγέτης του εαυτού του. Όπως τον πήγαν οι άνεμοι ήταν, δεν οδήγησε ο ίδιος τη μοίρα του.

Κρίνουμε έναν μεγάλο μπαλαδώρο, τον συγκεκριμένο καλό άνθρωπο Γιώργο Κούδα, είδωλο της εποχής του, η παρουσία του οποίου στα γήπεδα θυμίζει μια τόσο ξεχασμένη, και τόσο πρόσφατη περίοδο της μεταπολεμικής μας Ιστορίας.

Με τη συμπεριφορά του ο ΠΑΟΚ είχε διώξει τον πάμπτωχο Κούδα στον οποίο άξιζε να βελτιώσει τη ζωή της οικογένειάς του ακριβώς γιατί ήταν παικταράς. Την αδυναμία, λοιπόν, του ΠΑΟΚ να διαχειριστεί την περίπτωση Κούδα, την εκμεταλλεύτηκε με τρόπο κοινωνικά προκλητικό, τότε, το 1966, ο Ολυμπιακός κι έτσι ξέσπασε ο πόλεμος των “Βόρειων και Νότιων” στη χώρα. Λόγω Κούδα, λόγω της αντιπαλότητας που θέριεψε και για 20 χρόνια ο Ολυμπιακός δεν κέρδιζε στην Τούμπα.

Ίσως λειτούργησε η άλλη πλευρά του νομίσματος. Δεν ανέδειξε το δίπολο Αθήνα ευνοημένη- Θεσσαλονίκη εγκαταλελειμμένη η ''πειρατική'' μεταγραφή Κούδα, η ποδοσφαιρική του μετακίνηση από την συμπρωτεούσα στην πρωτεύουσα. Στάθηκε απλά η σπίθα για να πάρει φωτιά το φυτίλι της κοινωνικής αδικίας που αισθανόντουσαν οι Βορειοελλαδίτες απέναντι στην κεντρική κρατική εξουσία.

Ο ΠΑΟΚ με τον αξέχαστο παράγοντα Γιώργο Παντελάκη δεν παραχωρούσε τον Κούδα, ο οποίος είχε υπογράψει στον Ολυμπιακό, αλλά δεν είχε δικαίωμα να αγωνίζεται. Μετά από ένα χρόνο, επί δικτατορίας, ο βαρύμαγκας συνταγματάρχης Ασλανίδης με την υπεροψία του πραξικοπηματία ως άλλος... Μέγας Αλέξανδρος θαρρούσε πως με τη μία λύνεται ο Γόρδιος Δεσμός. Έφαγε τα μούτρα του ο τότε χουντικός δερβέναγας στο χώρο του αθλητισμού.

Ο Παντελάκης δεν δίνει το δελτίο τον Κούδα, ο ίδιος ο παίκτης αρνείται να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ, παρά την απειλή του Ασλανίδη, ο οποίος στη συνέχεια προτείνει ο παίκτης να παίξει δυο χρόνια στον... Ολυμπιακό και μετά να γίνει πάλι παίκτης του... ΠΑΟΚ. Γελοιότητες καραβανάδων όταν έχουν τον έλεγχο στο γκουβέρνο. Και γι' αυτό, για το πως θα γίνονται οι μεταγραφές ποδοσφαιριστών, έκαναν την...αντικομουνιστική επανάσταση μαϊμού στην Ελλάδα.

Ο σαββατογεννημένος Κούδας ξαναφόρεσε τη φανέλα του αγαπημένου του ΠΑΟΚ το 1968. Ήταν ο αρχηγός της ομάδας όταν σήκωσε δύο κύπελλα Ελλάδος, 1972 και 1974, και ένα πρωτάθλημα, 1976. Ήταν μεγάλος παίκτης του ΠΑΟΚ, όχι ο “μεγαλέξανδρος” του.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΟΙΟΣ ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΝΕΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΠΟΙΟΝ…