ΘΑ ΤΑ ΒΑΨΟΥΝ ΜΑΥΡΑ

Βάζει το τρίποντο ο Σπανούλης ή ο Μιλουτίνωφ και ο Παπανικολάου. Ο όποιος μπασκετμπωλίστας με τη φανέλα της ομάδας του ή της εθνικής Ελλάδος. Γιατί εγώ ο κανονικός άνθρωπος θα πρέπει να χαρώ αν βάλει το καλάθι, όπως και να λυπηθώ αν το χάσει. Βάζω δύσκολα; Κάθε άλλο.

Αν είμαι μπασκετόφιλος, όπως άλλος είναι θεατρόφιλος, μουσικόφιλος, τότε δεν λειτουργώ σαν οπαδός, αλλά ως θαυμαστής. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Μ’ αρέσει η τέχνη, μ’ ανεβάζει, με ολοκληρώνει σαν άνθρωπο. Αδιαφορώ ποιος θα ‘ναι ο ηθοποιός, δεν τον βλέπω δικό μου άνθρωπο, ούτε και αντίπαλο. Τον χειροκροτώ αν αποδώσει πάνω στη σκηνή διότι είμαι φίλος της τέχνης, όχι οπαδός της, όπως εκείνος της ομάδας μπάσκετ, ποδοσφαίρου, που τον λένε φίλαθλο.

Φίλαθλος είναι ο φίλος του άθλου, του αθλητισμού, όχι ο φίλος της ομάδας του, μιας ομάδας.

Αν ο Καλάθης του Παναθηναϊκού πετύχει ένα συναρπαστικό τρίποντο στο τελευταίο δευτερόλεπτο και με την εκπληκτική του προσπάθεια κερδίσει η ομάδα του, τότε θα τα βάψουν μαύρα οι οπαδοί της αντίπαλης ομάδας. Επειδή είναι οπαδοί, μόνο οπαδοί, όχι φίλαθλοι, όχι φίλοι το αθλητισμού, όχι φίλοι του μπάσκετ. Στα παπάρια τους το μπάσκετ.

Ο φίλος του μπάσκετ χαίρεται το μπάσκετ, είτε το χαρίζει αυτή ή η άλλη ομάδα. Μόνο με τη ''λογική'' του οπαδού είναι καλό μπάσκετ αυτό που παίζει η δική μας ομάδα. Δεν είναι για μπράβο το καλό παιχνίδι της άλλης ομάδας.

Ο φίλαθλος, αυτός που γουστάρει να παρακολουθεί μπάσκετ ή κολύμπι και πάλη, δεν βρίζει τη μάνα του διαιτητή, ούτε τα πεθαμένα των οπαδών της άλλης ομάδας. Έτσι είναι, άλλη ομάδα είναι, όχι αντίπαλος, όχι μισητός εχθρός. Και είναι άλλη, διότι κύριε χάλια, δεν γίνεται ποδόσφαιρο και μπάσκετ με μια μονάχα ομάδα, τη δική σου.

Διαβάστε ακόμα:

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ Ο ΜΠΕΡΓΚ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΙΓΙΟΒΙΤΣ