ΝΑΡΚΗ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ

Πριν από πέντε χρόνια ο Ολυμπιακός πούλησε τον Μήτρογλου στην Φούλαμ και ο Μαρινάκης υποσχέθηκε πριμ 5.000 ευρώ σ' όποιον παίκτη καταφέρει να στείλει τη μπάλα στην εξέδρα αλλά και να κτυπήσει οπαδό. Πλάκα κάνουμε. Τι άλλο; Στεναχωρέθηκαν οι γάβροι γιατί έφυγε ο γκολτζής της ομάδας και δεν πάταγαν στο γήπεδο το 2014. Δεν έχουν δίκαιο.

Έτσι είναι οι ''φίλαθλοι''. Δικός μας είναι ο παίκτης, γιατί να φύγει. Γιατί να τον πουλήσουμε. Το βλέπουν σαν ήττα. Σαν απώλεια. Ότι κάτι έχασαν. Δεν έχουν δίκαιο. Ο παίκτης, ο κάθε παίκτης δεν ανήκει σε κανέναν. Σε καμιά ομάδα, ούτε σ’ αυτήν που ήταν, ούτε στην άλλη που πήγε. Ο παίκτης, ο κάθε παίκτης ανήκει στον εαυτό του.

Ωμό αυτό που λέω, όμως έτσι είναι. Κι έτσι πρέπει να είναι. Όταν ο παίκτης λέει ''Δώσε μου μεταγραφή, πρόεδρε, θέλω να πάω σ’ άλλη ομάδα, σ’ άλλο πρωτάθλημα, σ’ άλλη ποδοσφαιρική πραγματικότητα'' δεν συμφέρει στην ομάδα να τον κρατήσει με το ζόρι. Επειδή τον έχει δεμένο χειροπόδαρα με συμβόλαιο. Αν, τελικά, δεν πάρει μεταγραφή ο παίκτης που θέλει να φύγει, είναι το ρίσκο να τον εμποδίσεις. Πιθανόν να το ρίξει στη μανούρα. Να γίνει αντιδραστικός στον προπονητή. Να δηλητηριάζει την ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια. Δεν τα αγνοείς όλα αυτά.

Αληθινά μεγάλη ομάδα είναι εκείνη που παραχωρεί έναν μεγάλο παίκτη. Τον πιο μεγάλο της. Επειδή δεν φοβάται ότι δεν θα χάσει κάτι. Επειδή θαρρεί πως είναι σε θέση να αναπληρώσει το κενό. Όλες, άλλωστε, οι μεγάλες ομάδες του πλανήτη έχουν πουλήσει παικταράδες, μάλιστα στην ακμή τους.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΚΟΛΤΖΗΣ