ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ, ΣΙΓΟΥΡΑ!
Κάποια στιγμή στο ματσάκι του Άρεως στη Λάναρκα ο σπήκερ λέει ''Οι Κύπριοι πιέζουν γιατί θέλουν να ισοφαρίσουν... '''. Ανέκδοτο. Ποιοι Κύπριοι; Δεν υπήρχε ούτε ένας Κύπριος στο γήπεδο. Εκτός κι αν ο επαγγελματίας αναφερόταν στην εξέδρα, Αυτοί, όμως, είναι οπαδοί και πιέζουν μόνο με το στόμα, όχι με τη μπάλα στα πόδια.
Και οι έντεκα της ΑΕ Λεμεσού ήταν μη Κύπριοι. Ξένοι. Αλλοδαποί. Γιατί, θα πεις, ο Άρης με πόσους Έλληνες έπαιξε; Μόνο με τον Φετφατζίδη. Η ομάδα, λέω για τον Άρη. χρησιμοποίησε συνολικά 14 ποδοσφαιριστές, κι απ' αυτούς την ηρωϊκή Ελλάδα εκπροσωπούσε η ποντιάρα ο Φετφάς.
Εκεί πήγε το έργο. Να βλέπεις κυπριακή και ελληνική ομάδα αντίπαλες και στα δυο παιχνίδια τους να ψάχνεις... ιθαγενή. Και κάποιοι της πλάκας με το κομπιουτεράκι να υπολογίζουν τα... οφέλη του ελληνικού ποδοσφαίρου σύμφωνα με τη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ.
Είμαστε εκεί που είμαστε. Και θα είμαστε εκεί είμαστε. Είτε ο Άρης και ο Ατρόμητος, η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός θα περάσουν μια ομαδίτσα. Κι αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και ελληνική ΠΑΕ σηκώσει κούπα ευρωπαϊκή, επιτόπου θα επιστρέψουμε στα ίδια. Όπως έγινε το 2004, με το Ευρώ. Θα το ξαναπάρουμε, είναι σίγουρο, μετά από έναν αιώνα.
Διαβάστε ακόμα: