ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΧΩΜΕΝΑ ΣΤΗ ΛΑΣΠΗ

Άφησε απ’ έξω τους μπράβους του ο λεφτάς και μπήκε φουριόζος στη γκαλερί. Ούτε καν έκανε τον κόπο να ρίξει μια έστω φευγαλέα ματιά στους τέσσερις τοίχους της μεγάλης σάλας. Άνοιξε το στόμα του και αμόλυσε την ατάκα που έμεινε στην Ιστορία της Αθήνας.

- Θέλω έναν πίνακα, τον πιο μεγάλο που έχετε…

Δεν έχει ξαναγίνει. Το άτομο δεν ζήτησε έργο συγκεκριμένου ζωγράφου, δεν είχε ενδιαφέρον για μοντέρνα τέχνη, κλασικό ύφος, για τοπίο, κάποιο θέμα εποχής, ιστορικό, κοινωνικό, θρησκευτικό, στρατιωτικό κ.α. Τίποτα απ’ αυτά.

''Έχω διπλό σαλόνι και γι' αυτό χρειάζομαι πίνακα μεγάλων διαστάσεων, να ''γεμίσω'' τον έναν τοίχο με πίνακα…'' είπε στον γκαλερίστα, και ο άνθρωπος έπιασε αμέσως τα αυτιά του από το φόβο μήπως κουφαθεί.

Είναι τέχνη να γνωρίζεις να αγοράζεις. Είτε κρέας από τον χασάπη, είτε κόσμημα από τον χρυσοχόο για την γκόμενα. Και για να γνωρίζεις να ψωνίζεις πρέπει πάντα να ξέρεις τι θέλεις. Τι ψάχνεις να βρεις. Δεν ψάχνεις μόνο στη βιτρίνα για να βρεις το διαμάντι στις ποδοσφαιρικές μεταγραφές. Μήπως είναι χωμένο, κρυμμένο στη σκόνη και τη βρωμιά.

Διαβάστε ακόμα:

VARΑΤΕ VARΙΟΠΟΥΛΕΣ ΚΑΙ VΙΟΛΙΤΖΗΔΕΣ, ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ VARΗ