ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ Ο ΟΠΑΔΟΣ «ΜΙΚΡΗΣ» ΟΜΑΔΑΣ

Η κουβέντα ανήκει στον βετεράνο αθλητικό συντάκτη Νίκο Μπαβέλα, πατέρα του Τάσου, του παλιού πρωταθλητή του τένις . Είμαστε στα γραφεία της παλιάς ''Ελευθεροτυπίας'', κάπου 1976-77, Διακογιάννης, Παπαζήσης, Γαβαλάς, Βουτσέλης, Παπαγεωργίου, και ο επικεφαλής του αθλητικού τμήματος Μπαβέλας, οπαδός του Πανιωνίου, είπε:

- Δεν θα ήθελα και ο γιος μου να γίνει πανιώνιος. Μακάρι να γίνει ολυμπιακός η παναθηναϊκός...

Εποχή που υπήρχαν αρκετοί πανιώνιοι δημοσιογράφοι, όχι μόνον αθλητικοί. Και του πολιτικού ρεπορτάζ, του καλλιτεχνικού, βεβαίως κλπ. Πολύ περισσότεροι οι πανιώνιοι από τους απολλωνιστές και τους εθνικούς. Γιατί, όμως, ο Μπαβέλας, επόμενο αντιολυμπιακός και αντιπαναθηναϊκός ως πανιώνιος, να μην επιθυμεί ο απόγονος του να τον ακολουθήσει στο ίδιο ποδοσφαιρικό φρόνημα; Ο ίδιος εξήγησε;

- Πόνος να είσαι πανιώνιος. Περισσότερο χάνεις, παρά κερδίζεις. Συνήθως στεναχωριέσαι, λίγες φορές χαίρεσαι. Αν το παιδί μου γίνει γάβρος ή βαζέλος, τις περισσότερες φορές θα είναι με τους νικητές".

Λες; Αναρωτιέμαι. Λες να είναι αυτός ένας λόγος; Για ποιο θέμα η απορία σου; Ψάχνομαι αν αυτός είναι ο κύριος λόγος, που σπρώχνει τα πλήθη, ασυνείδητα βέβαια, περισσότερο στις «μεγάλες ομάδες». Επιλέγουν την ''μεγάλη'' ομάδα για να έχουν στην εξασφάλα την αίσθηση του νικητή, τουλάχιστον στη μπάλα. Λες;

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗ ''ΛΥΣΗ'' ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΜΑΓΙΚΟ