ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

γραφει ο ηλίας μπαζίνας 

Το σέβας χαρακτήριζε τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Σεβόντουσαν! Σεβόντουσαν και τους μεγαλύτερους και τους προπονητές, ακόμα και τους ''παράγοντες'' . Έβλεπες τον Μπάμπη τον Κοτρίδη, το Σάββα το Θεοδωρίδη, το Θανάση το Σούλη, δύο μέτρα άνδρες, νταμάρια, που τους έβλεπες και τους φοβόσουνα, να στέκονται προσοχή μπροστά στο Βαγγέλη το Χέλμη, έναν ανθρωπάκο. Τον σεβόντουσαν σαν πατέρα τους, όχι σαν ''εξουσία''. Και τους έλεγε: ''Θα παίξετε για τα μουστάκια σας και για τον ανδρισμό σας, ρε, όχι για μένα! Και θα βγω και εγώ ασπροπρόσωπος...''. Και έμπαιναν μέσα και καθάριζαν. Έτρωγαν σίδερα!

Είχαν κάτι παραπάνω από ''φιλότιμο'' οι άνδρες εκείνοι. Είχαν "Τιμή". Απλοί άνθρωποι του λαού, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, δεν είχαν είχαν μάθει τη ζωή στα κολλέγια. Το σεβασμό και την αξιοπρέπεια τα είχαν μάθει από τον πατέρα και τη μάνα τους. Ήταν ''από σπίτι" οι άνθρωποι εκείνοι και ας ήταν, στην πλειοψηφία τους, φτωχοί. Οι λαϊκοί γονείς τους, συχνά πρόσφυγες, σχεδόν πάντα βιοπαλαιστές, μεροκαματιάρηδες, βασανισμένοι της ζωής, είχαν αξίες και αρχές και τις μάθαιναν και στα παιδιά τους. Την έννοια "Τιμή" την ήξεραν όλοι σε βάθος, οποιαδήποτε και αν ήταν η προέλευση τους.

Πάμε πιο πέρα. Στο συμβούλιο του Ολυμπιακού, τα χρόνια εκείνα, είχα γνωρίσει άνθρωπος που ήταν πραγματικοί Ρωμαίοι πατρίκιοι της εποχής της ακμής. Ανθρώπους, που δεν σήκωσαν μύγα στο σπαθί τους και που δεν καταδέχονταν να ξεπέσουν, οι ίδιοι ή ο Ολυμπιακός, σε οποιεσδήποτε μεθοδεύσεις του τύπου "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Τον Ολυμπιακό τον θεωρούσαν μοναδικό τίτλο ευγένειας και το ν'ανήκεις σε αυτόν- πράγμα άλλωστε όχι εύκολο- με την ιδιότητα του τακτικού μέλους, σκοπό ζωής!

Έτυχε να γεννηθώ και να μεγαλώσω σε πολύ λαϊκές, ακόμα και "κακόφημες" γειτονιές. Οι περισσότεροι συμμαθητές μου ήταν λαχανογορίτες. Τις μαγκιές, που ξαφνικά ανακάλυψαν μερικοί δημοσιογράφοι σήμερα, τις έμαθα εφτά χρονών και τις ξεπέρασα στα δώδεκα. Τι προσπαθώ να πω; Το δύσκολο δεν είναι να είσαι καραγκιόζης. Το δύσκολο είναι να είσαι ωραίος και σωστός. Πιστεύω πώς είναι συμφέρον των Ολυμπιακών, σε όλα τα επίπεδα, να είναι μπροστάρηδες στο δύσκολο. Πιστεύω ότι οι αξίες του παλιού Ολυμπιακού, καθώς όμως και του παλιού ποδοσφαίρου πρέπει να μελετηθούν και να γίνουν γνωστές στους σημερινούς Έλληνες φιλάθλους.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ του ΗΛΙΑ ΜΠΑΖΙΝΑ γράφτηκε στο περιοδικό της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Νοέμβριο του 2002, και αναρτάται στη σελίδα μας με την ευκαιρία της επετείου σήμερα 10 Μαρτίου, της ίδρυσης του ΟΣΦΠ, το 1925. Στη φώτο, οι αδελφοί Ανδριανόπουλοι.

Διαβάστε ακόμα:

ΗΘΕΛΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΛΑΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ