ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΑΚΟΝΙΣΜΕΝΑ ΤΑ... ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Η μπάλα θα στηθεί πάλι στη σέντρα. Το πρωτάθλημα ξαναρχίζει σε δυο εβδομάδες με τα play-off. Τι σημαίνει αυτό; Πως θα ξαναδούμε ποδόσφαιρο. Μην είσαι τόσο σίγουρος. Μας περιμένουν κι άλλα πράγματα στο... πρόγραμμα. Τι εννοώ;
Το 2010 ο τότε 43χρονος Ευάγγελος Μαρινάκης εξαγοράζει την ΠΑΕ Ολυμπιακός. Στο παρελθόν υπήρξε χορηγός στο κολύμπι και το βόλεϋ, καμιά προηγούμενη σχέση με μπάλα ο εφοπλιστής. Κι όμως! Με το καλημέρα έδειξε ότι είναι απόφοιτος της νυχτερινής σχολής των παλαιοκομματικών παραγόντων από την εποχή του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
Το 2006 εμφανίζεται στον ΠΑΟΚ ο τότε 51χρονος Ιβάν Σαββίδης, αλλά το deal δεν προχωράει διότι ο ερασιτέχνης αρνείται την απαίτηση του ομογενή επιχειρηματία να του παραχωρηθεί το γήπεδο της Τούμπας. Τελικά, το 2012 ο Πόντιος γίνεται μεγαλομέτοχος. Στο παρελθόν είχε μια περιπετειώδη σχέση ως ιδιοκτήτης ΠΑΕ στο Ροστώφ.
Στη σχέση τους με το ποδόσφαιρο Μαρινάκης και Σαββίδης είναι η ημέρα με τη νύχτα. Ο του ΠΑΟΚ παραμένει σταθερά απών, εννοώ από την καθημερινότητα της ΠΑΕ. Στην πραγματικότητα είναι ''μπροστινός'', διότι το μαγαζί κουμαντάρουν ο twitterάκιας γιος του, οι υπάλληλοι της ΠΑΕ και οι τζιχαντιστές δημοσιογράφοι της ομάδας. Ο του Ολυμπιακού ασχολείται σε 24ώρη βάση. Δεν απουσιάζει και από τα μικρά και από τα μεγάλα της ΠΑΕ, αλλά και της πιάτσας γενικότερα.
Το 2012 επίσης, εποχή όπου ο αντιβαρδινογιαννισμός είναι στα ντουζένια του, σκάει μύτη ο τότε 55χρονος καναλάρχης Γιάννης Αλαφούζος. Εντελώς παρθένος κι αυτός. Καμιά προηγούμενη σχέση με ποδόσφαιρο και Παναθηναϊκό. Ο απόλυτα άφθαρτος. Κι όμως! Άρχισε να το παίζει σκέτος Τσίπρας, κανονικός κομματάρχης, όπως ακριβώς οι Μαρινάκης, Σαββίδης. Αντί, δηλαδή, άνθρωποι από τον κόσμο των μπίζνες, να ασχολούνται επιχειρηματικά, παραγωγικά με το αντικείμενο ποδόσφαιρο, αυτοί τα έδιναν όλα με τον απέναντι. Με τον αντίπαλο στο χορτάρι.
Να μην αφήσουμε εκτός κριτικής τον Μελισσανίδη, την παλιοσειρά. Να είμαστε δίκαιοι. Ο πάλαι ποτέ τίγρης της ΑΕΚ παραμένει βέβαια τίγρης, όμως θα είναι άδικο να μη σημειώσουμε πως αποφεύγει πλέον να δείχνει τα νύχια του. Να επαναλαμβάνει τον τραμπούκικο εαυτό του. Σήμερα, μάλιστα, διατηρεί τον έλεγχο της ΠΑΕ, διοικεί τεχνοκρατικά, όμως όχι όπως παλιά αλά one man show.
Ξανά ποδόσφαιρο. Η γνωστή συνέχεια επί της οθόνης. Μια από τα ίδια! Πάντα. Πρωταγωνιστές τα αφεντικά με τα μπινελήκια τους, διότι είμαστε καταδικασμένοι να παρακολουθούμε την ίδια παράσταση εδώ και δεκαετίες. Να βγάζουν τα μάτια τους. Και του πρωταθλήματος τα άντερα, για το καλό του ποδοσφαίρου.
Διαβάστε ακόμα: