Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ… ΛΕΓΕΤΑΙ

 

Στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει η ομάδα. Εξωγήινος φαντάζει όποιος το υποστηρίξει αυτή την... κοτσάνα. Ότι στο ποδοσφαιρικό γήπεδο αντίπαλοι δεν είναι οι ομάδες. Οι φανέλες των δυο αντιπάλων. Ότι δεν κερδίζει η μια, ούτε χάνει η άλλη. Αυτή, όμως, είναι η αλήθεια. Που δεν λέγεται. Που δεν… συμφέρει να ειπωθεί από κανέναν, αν βέβαια έχει αντιληφθεί την εν λόγω αλήθεια.

Ο πελάτης στο ποδόσφαιρο είναι ο οπαδός. Ο επικυρίαρχος στη βιομηχανία του συγκεκριμένου προϊόντος. Ο οποίος πελάτης είναι δεμένος συναισθηματικά με την ομάδα, με το όνομα της, με την Ιστορία της. Όχι με τους παίκτες της, τους χθεσινούς και αυριανούς. Πως, λοιπόν, να αναγνωριστεί η στην πραγματικότητα… ανυπαρξία της ομάδας και ότι ο ποδοσφαιριστής είναι αυτός που έχει όχι απλά τον πρώτο, αλλά τον αποφασιστικό ρόλο στο παιχνίδι.

Οι ποδοσφαιριστές παίζουν. Αυτοί κερδίζουν, αυτοί χάνουν. Αυτή είναι η αλήθεια, αρέσει δεν αρέσει. Οπωσδήποτε σ’ ένα άλφα ποσοστό έτσι ή αλλοιώς επηρεάζεται το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, και η πορεία στο πρωτάθλημα της ομάδας, διότι αυτή έχει τούτο ή το άλλο παρελθόν, το σήμα της έχει τούτη ή την άλλη βαρύτητα.

Η ομάδα, δηλαδή το όνομα της ομάδας, απλά λειτουργεί ως κράχτης. Στην ομάδα ποντάρουν τα ΜΜΕ, οι χορηγοί, τα κανάλια. Στον μαγνητισμό της ομάδας, στην οποία σήμερα αγωνίζονται δυο ή τρεις παίκτες, πιθανόν χθεσινοί της ή αυριανοί αντίπαλοι με τη φανέλα άλλης ΠΑΕ.

Ο οπαδός είναι με την ομάδα. Μπροστά στο όνομα της ομάδας για τον οπαδό είναι ο τίποτας ο παίκτης, δηλαδή αυτός που κερδίζει νίκες, διακρίσεις, τίτλους. Για τον οπαδό ο παίκτης του 1960 και του 1976 και του 1993 και του 2007 και του σήμερα δεν υπήρξαν ποτέ. Η ομάδα κέρδιζε, έχανε, είχε ατυχία, είχε αποτυχία, έγραψε θριάμβους.

Διαβαστε ακομα:

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΠΑΟΚ