ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ 'ΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΙΚΡΟ;
Θα λείψει από το ελληνικό πρωτάθλημα η εικόνσ του Ουκρανού σέντερ μπακ Τσιφκρίνσκι. Φιγούρα αλλοτινής εποχής, σίγουρα πεπερασμένης. Κοψιά προσώπου που παραπέμπει σε ιππότη του μεσαίωνα, αγιορίτη ασκητή ή πειρατή. Η ΠΑΕ ΑΕΚ αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του Ντμίτρο Τσιγκρίσνσκι, κι αυτή δεν προκαλεί έκπληξη. Η αποτυχία της ομάδας επιβάλλει γενικό ξεκαθάρισμα, και μια επί της ουσίας νέα αρχή.
Δεν υπήρχε κανένα προβλημα με τον πτυχιούχο σχολής καλών τεχνών Τσιγκρίσκι, ούτε χρεώνεται και μισό τα εκατό το πατατράκ της ΑΕΚ την περασμένη σαιζόν. Δεν είναι ούτε θέμα ηλικίας, επειδή τον προσεχή Νοέμβριο συμπληρώνει τα 35. Η ηλικία δεν είναι κριτήριο αξιολόγησης για κεντρικό αμυντικό. Το πρόβλημα είναι οι συχνοί τραυματισμοί του Ουκρανού και η ΑΕΚ ήθελε αυτούς που έχει στο ρόστερ να τους υπολογίζει κάθε στιγμή.
Ο Τσιγκρίνσκι που είχε μια σαιζόν με την Μπαρτσελώνα πριν 12 χρόνια ήρθε στην ΑΕΚ το 2016, εκανε μόνο 127 συμμετοχές και 11 γκολ στην Ελλάδα. Ασφαλώς δεν περίμενε, δεν ήθελε να φύγει από την ΑΕΚ. Το τέλος του, όμως, όχι απαραίτητα και το ποδοσφαιρικό, στην ΑΕΚ τον πικραίνει. Έτσι συμβαίνει. Το τέλος να δίνει γεύση όχι ευχάριστη. Γιατί, όμως;
Γιατί το τέλος να εισπράτεται ως τέλος κι όχι σα μια νέα αρχή για κάτι διαφορετικό, για κάτι άλλο σχετικό.
Διαβαστε ακομα: