ΟΤΑΝ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ...

Το 1970 η κρατική τηλεόραση δείχνει ζωντανά από το Ουέμπλεύ τον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας. Η Αποκάλυψη Τώρα για την ποδοσφαιρική - κι όχι μόνο - Ελλάδα. Άγνωστος και ξένος τόπος για τους Έλληνες το ποδόσφαιρο να λειτουργεί στη σέντρα της κοινωνίας, όχι στο περιθώριο. Να αναγνωρίζεται από την οικογένεια και το σχολείο, στο γήπεδο να παρευρίσκεται ο βασιλιάς, να είναι θεσμός η παρουσία του στον τελικό κυπέλλου.

Απίστευτες εικόνες από την τηλεόταση έβλεπαν οι Έλληνες στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας. Γέρους και γριές να τραγουδούν τον ύμνο της ομάδας τους, να μην υπάρχει ούτε ένας μπάτσος στο γήπεδο, το κατάμεστο παρ΄ ό,τι αντίπαλοι ήταν κλαμπ δεύτερης σειράς, η Ληντς και η Τσέλσυ.

Το 1971 στο ίδιο γήπεδο αξιώθηκε να παίξει ο Παναθηναϊκός στον τελικό της Ευρώπης. Στο Ουέμπλεύ, όπου γινόταν μόνο ο τελικός του κυπέλλου, ο τελικός του σχολικού πρωταθλήματος και βέβαια τα παιχνίδια της εθνικής Αγγλίας. 

Προηφουμένως και χάρη της τηλεόρασης ο Έλληνας με τις ζωντανές μεταδόσεις από το Μεξικό των αγώνων του μουντιάλ πρωτογνωρίστκε με το ποδόσφαιρο των υψηλών προδιαγραφών. Με τη μαγεία της μπάλας. Με τους μάγους της μπάλας. Ναι, πριν από μισό αιώνα ο Έλληνας δέχθηκε την επίθεση του ποδοσφαίρου. Άνοιξε το σπίτι του στο ποδόσφαιρο. Το υποδέχθηκε στο σαλόνι του σπιτιού του, εκεί όπου είχε τοποθετήσει τη συσκευή της τηλεόρασης.

Ήταν ακόμα η εποχή που μπαλαδόρος γινόταν εκείνος που δεν έπαιρνε τα γράμματα. Η απόλυτη έκπληξη για τα ελληνόπουλα όταν έβλεπαν Άγγλους ποδοσφαιριστές με σμόκιν να μιλάνε άνετα μπροστά στην κάμερα και να ολοκληρώνουν προτάσεις. Και το ποδόσφαιρο να το έχουν μάθει στο σχολείο, όχι στην αλάνα.

Είναι αξέχαστο το μουντιάλ 1970, η πρώτη τηλεοπτική ποδοσφαιρική τροφή για τους Έλληνες. Με κομένη ανάσα παρακολουθούσαν τα ματς και δεν πίστευαν στα μάτια τους. Το αλησμόνητο των αλησμόνητων ήταν εκείνο ανάμεσα στην Ιταλία και Γερμανία. Δεν έχει ξαναγίνει. Έμεινε στην Ιστορία ως Ο Αγώνας του Αιώνα. Έγινε σα σήμερα 17 Ιουνίου, 4 τοπική η ώρα, σε υψόμετρο 2.200 μ., στο στάδιο Αζτέκα. 

Η Γερμανία προερχόταν από το 3 - 2 σε βάρος της Αγγλίας, η οποία είχε προηγηθεί 2-0!!! Η Ιταλία είχε περάσει κωλομπαρίστικα από τον προκριματικό όμιλο με τρεις φυματικές νίκες, όλες με 1-0 αλλά μετά έκανε 4-1 στο ''γηπεδούχο'' Μεξικό. Λίγα λεπτά μετά το σφύριγμα της έναρξης στο Ιταλία- Γερμανία αρχίζουν να  σωριάζονται άνθρωποι με καρδιακά προβλήματα.

Στο 8 η Ιταλία προηγείται με τον Ρομπέρτο Μπονισένια. Η Γερμανία, τελικά, ισοφαρίζει στο 90 (!) με τον αριστερό μπακ Καρλ Χάινς Σνέλιγκερ, που επτά χρόνια αγωνιζόταν στο ιταλικό πρωτάθλημα και για πρώτη και τελευταία φορά σκόραρε στην καριέρα του. Το έργο πάει στην παράταση.

Στο 94 κιόλας ο Γκερντ Μύλερ κάνει το 2-1 υπέρ της Γερμανίας.

Στο 98 και στο 104 περνάει μπροστά η Ιταλία με γκολ των Ταρκίτζιο Μπούρνιτς και Τζίτζι Ρίβα.

Ο Μύλερ ισοφαρίζει 3-3 στο 110.

Το τελικό 4 -3 για την Ιταλία γίνεται στο αμέσως επόμενο λεπτό από τον Τζιάνι Ριβέρα.

Τα στατιστικά όλα υπέρ των Γερμανών: Κατοχή της μπαλας 55 έναντι 45%. Σουτ στο αντίπαλο τέρμα 14 έναντι 10. Πάσες 384 έναντι 329. Κόρνερ 17 έναντι 6. 

Όταν ο Φρανς Μπεκενμπάουερ έπαθε εξάρθρωση στον ώμο η Γερμανία ήδη είχε κάνει τις δυο αλλαγές. Ο ''κάιζερ'' συνέχισε πρώτα με μπανταρισμένο το χέρι και μετά δεμένο στο σώμα του. Στη φώτο το 4-3 της Ιταλίας, που έφτασε στον τελικό και τον έχασε με 4 -1 από την Βραζιλία.