ΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ...

γράφει ο Φωστήρας

Τι ματσάρα ήταν αυτή. Δεν μιλάμε βέβαια για μπάλα και άλλα soft σπορ. Αλλά για τον αγώνα του παγκόσμιου τίτλου στην πυγμαχία, το περασμένο Σάββατο βράδυ στο Λας Βέγκας, που ήδη πέρασε στα κιτάπια σαν ένας από τους μεγαλύτερους της ιστορίας. Στην πόλη των ονείρων παίχτηκε το τρίτο και τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας ανάμεσα στον “βομβαρδιστή” Deontay Wilder και τον “βασιλιά” Tyson Fury (φώτο) για τον παγκόσμιο τίτλο στα υπερβαρέα σε μία κόντρα που σίγουρα κινηματογραφήθηκε για να παιχτεί στο σινεμά και θα πάρει θέση στην ιστορική μνήμη ψηλότερα από οποιαδήποτε προηγούμενη γνώρισε το αιματοβαμμένο σπορ των βασιλιάδων όλων των αθλημάτων.

Μετά από πολλά χρόνια ξηρασίας ο πολεμόχαρος θεός Άρης έστειλε  μαζί στα ριγκ τα αυτά δύο θηρία για να δώσουν στον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στα υπερβαρέα τη χαμένη του αίγλη. Για να καταλάβουμε για τι μαμούθ μιλάμε:  Στις εγκυκλοπαίδειες του σπορ στην κατηγορία physical attributes (φυσικά χαρακτηριστικά ) με κλίμακα ως το 10, το μοναδικό 10ρι μέχρι να εμφανιστούν αυτοί οι δύο τύποι ήταν o Lennox Lewis με ύψος 1,96 και 116 κιλά. O Ali, o Holmes και ο Foreman ήταν 9ρια. Ο θρυλικός Joe Lewis ήταν 8ρι, ο Mike Tyson 7ρι και ο…μεσαίων βαρών Rocky Marciano μισό 6αρι!

Ε, λοιπόν: ο Wilder με ύψος 2,01 και 115 κιλά είναι ένα …10,5άρι απέναντι σε ένα… 3άρι. Ο τρελο-Ιρλανδός Fury είναι πραγματικό μαστόδοντο. Βλέπει τον κόσμο από τα 2,06 μέτρα και στα καλά του είναι 135 κιλά!!

Και στον Αμερικάνο η μαμά - Φύση από την Αλαμπάμα δίνει ένα δεξί ντιρέκτ – βαριοπούλα που γκρεμίζει τοίχους. Τα νοκ άουτ του τερμάτισαν καριέρες, έστειλαν ανθρώπους στο νοσοκομείο και έκαναν τα ισχυρότερα one punch knock-outs της ιστορίας του Earnie Shavers να μοιάζουν με μητρικά χάδια.

Είναι και η αντοχή (endurance) στους λεγόμενους γύρους του πρωταθλητή (championship rounds - από το δέκατο γύρο και μετά). Κι εκεί ο Jeffries είναι το μοναδικό 10ρι, μαζί βέβαια με τον εξωγήινο και ακατάβλητο πρώτο έγχρωμο παγκόσμιο πρωταθλητή της Ιστορίας Jack Johnson που μπορούσε να παίξει καμιά 30ριά γύρους! Χωρίς να ιδρώσει!

Κι είναι κι αυτή η ρημάδα η «καρδιά». Η άρνηση της ήττας “no matter what”. Πράγμα ακαρατάριστο. Λένε ότι είναι η συνισταμένη όλων των χαρακτηριστικών που χρίζουν έναν πρωταθλητή. Κάποτε ο ανεξήγητος Jeffries νίκησε τον Sharkey παίζοντας σχεδόν όλο το παιχνίδι με εξαρθρωμένο αγκώνα!

Και ΟΛΑ αυτά μαζί μπήκαν σε ένα ριγκ ένα Σάββατο βράδυ του Οκτωβρίου στο Λας Βέγκας.

Διαβαστε ακομα:

ΑΘΗΝΑ 1922, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ..