Τελικά, με τον Σαράφη εκτελείται το πέναλτυ, 1- 0 ο ΠΑΟΚ που σκοράρει και στο 82 με κεφαλιά του Κερμανίδη. Οι τοπικοί ''φίλαθλοι'' δεν έχουν ησυχία. Με τη λήξη μπουκάρουν στον αγωνιστικό χώρο και την πέφτουν στον Ράμμο. Τον σαπίζουν στο ξύλο. Τον ποδοπατούν. Και πάνω στην αναμπουμπούλα ένας μαθητευόμενος δρακούλας του Αγρινίου κόβει με τα δόντια το αυτί του διαιτητή. Όχι, είπαν οι Αγρινιώτες, δεν ήταν δαγκωματιά, απλά του φόρεσαν κολάρο ένα καφάσι από φρούτα κι έτσι έγινε η ζημιά στο αριστερό αυτί της μαυροφόρας..
Η συνέχεια. Οι οργισμένοι χούλιγκαν εκτός εαυτού και δίχως οίκτο δεν σταματούν να κτυπάνε τον φουκαρά τον διαιτητή. Με τη βοήθεια 20 χωροφυλάκων ο Ράμμος φθάνει μέχρι το αποδυτήριο του και εκεί φράζει την πόρτα μια ντουλάπα... Είναι ο παίδαρος Αρίσταρχος Φουντουκίδης, ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, μακαρίτης από το 2007, στα 65 του.
Ο μασέρ του ΠΑΟΚ αναλαμβάνει να καθαρίσει τα αίματα, να πλύνει το γυμνό κορμί του Ράμμου, ο οποίος αιμορραγεί και σπαρταράει. Κλήθηκε γιατρός, αλλά αρνείται να «ράψει» το αυτί χωρίς τη σχετική εντολή εισαγγελέα, διότι αυτός πιθανόν να ήθελε προηγουμένως να δει με τα μάτια του την «δρακουλιά», γενικά και την κακοποίηση του θύματος. Τελικά, μετά από τρεις ώρες και χωρίς αναισθητικό(!) έγινε η «συγκόλληση».
Ο Ράμμος ήταν ξεκάθαρος: ''Μου έκοψαν το αυτί με τα δόντια''. Δύο τύποι έφαγαν από 4 μήνες φυλακή ο καθένας. Μετά απ' αυτό το επεισόδιο, το αξέχαστο βέβαια, με τη μοναδικότητα του, άκουγες στα γήπεδα το «σλόγκαν»:
- Διαιτητή, θυμήσου - τον Ράμμο και το αυτί σου!
Στο Αγρίνιο ζαχαροπλαστείο έφτιαχνε πάστες στο σχήμα αυτιού. Το πλέον φρικιαστικό: Όταν οι «φίλαθλοι» είχαν τσουβαλιάσει τον Ράμμο και τον χόρταιναν μπουνιές και κλωτσές, ένας απ' αυτούς διέπραξε την πιο ηρωική και συμβολική πράξη. Έσχισε το μανίκι του Ράμμου, κι αυτό αποτέλεσε οπαδικό λάβαρο, ένα κειμήλιο μνήμης το οποίο κρεμάστηκε σε χριστιανικό Σταυρό και τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα.
Συνέβη το 1976, σα σήμερα, τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου, στις 29 του μήνα. Πέρασαν, λοιπόν, 46 χρόνια και το αυτί του Ράμμου δεν... κόλλησε. Δεν άλλαξε τίποτα, δεν βελτιώθηκε η συμπεριφορά της οπαδικής αλητείας. Η εξέδρα στα γήπεδα μας με το παραμικρό παρεκτρέπεται σε ζούγκλα. Πιθανόν τα πράγματα να φτιάξουν μετά από 46 χρόνια. Κοντά σ' έναν αιώνα μετά το επεισόδιο με τον Ράμμο στο Αγρίνιο. Ας μη είμαστε βιαστικοί.
Διαβαστε ακομα:
