ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΜΜΟΣ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Βλέπω τένις και Roland Gaross από την εποχή της ΥΕΝΕΔ και του θρυλικού Σουηδού Μπγιόρν Μποργκ. Ε, λοιπόν, ποτέ η αθλητική ιστορία δεν θυμάται πριν ή μετά, τέτοια κατορθώματα σαν αυτά που έχει πετύχει ο αφιονισμένος Ισπανός πολέμαρχος επί βασιλείας του. Που συνεχίζει με δύο διαλυμένα γόνατα αλλά ψυχή λιονταριού στα 36 του χρόνια.

Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να συμβαίνουν αυτά που βλέπουμε στις τηλεοράσεις. Το τελευταίο του κατόρθωμα, η πρόκριση επί του αδιαφιλονίκητου Νο 1 του κόσμου, Σέρβου Τζόκοβιτς, ξεπερνάει κάθε περιγραφή, κάθε φαντασία. Ιδίως αυτά που συνέβησαν στο 4ο σετ του αγώνα, όπου ο Ισπανός γύρισε το παιχνίδι από 5-2 και το πήρε στο tie – break, αψηφούν τους νόμους της λογικής.

Όταν κατάλαβε ο Ναδάλ ότι ο Τζόκερ θα το πήγαινε το παιχνίδι στις 7 και 8 ώρες, όσο χρειαστεί ώστε να κουραστεί και να εξουθενωθεί, όπλισε το μπαζούκας του και εξαπέλυσε τα ισχυρότερα χτυπήματα που θυμάται η ανθρώπινη μνήμη. Οι μπάλες ΜΑΤΩΣΑΝΕ. Ακόμα και αυτός ο ψυχρός και ψύχραιμος Σέρβος παιχταρας, τα’ χασε. Άκουγε τον λυσσασμένο Ισπανό απέναντι του να μουγκανίζει σε κάθε του χτύπημα σαν αγριεμένος ταύρος, ολοένα και πιο δυνατά όσο περνούσε η ώρα και ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ. Ναι, είδα τον Τζόκοβιτς να χάνει την αυτοσυγκέντρωση του και να παραδίνεται. 

Ο Ναδάλ πηγαίνει για το 14ο Roland Gaross της μυθικής του καριέρας και ο κόσμος όλος βλέπει πράγματα που δεν έχουν ξαναγίνει. Στον ημιτελικό θα γίνει και πάλι αίμα και άμμος το γήπεδο απέναντι στον Ζβέρεφ, τον Γερμανό νταγλαρά που εδώ και μισό χρόνο παίζει το καλύτερο τένις της ζωής του και έκανε την έκπληξη απέναντι στον ανερχόμενο 19χρονο Αλκαράθ. Ο οποίος τα έκανε μαντάρα στα πρώτα δύο σετ του προημιτελικού με καμία τριανταριά αβίαστα λάθη. Μου προκάλεσε αρνητική έκπληξη. Δεν μου φαίνεται πιθανό να ξανασυμβεί. Αναμένω όμως με ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον την συνέχεια του νεαρού.

Στην άλλη μεριά του ταμπλό ο Ρούνε ή Ρουν, ή όπως τον λένε τέλος πάντων, μετά την νίκη του επί του Τσιτσιπά, σκούπισε όλο το γήπεδο με τις μπλούζες και τα σορτσάκια του, κυνηγώντας τις μπαλιές του Κάσπερ  Ρούουντ και ευτυχώς αποχώρησε από το τουρνουά ευθυτενής και όρθιος. Έχοντας προηγουμένως πετύχει την μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του, αυτή επί του δικού μας.

Κατά τα λοιπά, από χθες βράδυ της Πέμπτης ξεκίνησαν οι τελικοί στο ΝΒΑ.  Οι λατρεμένοι μου Κέλτες, αφού σκούπισαν το Μπρούκλιν και πέρασαν από δύο επικές σειρές 7 παιχνιδιών απέναντι στους περσινούς πρωταθλητές του Μιλγουόκι και τους γενναίους του Μαϊάμι διεκδικούν τον τίτλο απέναντι στη δυναστεία των Πολεμιστών του Σαν Φρανσίσκο που μετράνε 6 παρουσίες σε τελικούς τα τελευταία 8 χρόνια και μέχρι τώρα έκαναν έναν υγιεινό περίπατο στα play offs της Δύσης. Η καλύτερη άμυνα απέναντι στην καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος. Θα σπάσουν κόκκαλα. Πατατάκια, ποπ κορν, μπύρες στην κατάψυξη και καλό ξενύχτι.   

Διαβαστε ακομα:

ΟΙ ΑΤΖΕΝΤΗΔΕΣ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ