Η ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ, Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΜΟΥ, Η ΑΙΩΝΙΑ!

Ο Θεοδόσης πετούσε την περασμένη Κυριακή το βράδυ. Μα και την επομένη, ημέρα Δευτέρα, και την μεθεπομένη, ημέρα Τρίτη, ποιος τον έπιανε. Ένας Θεοδόσης τρισευτυχισμένος με την ΑΕΚ. Με την πολύ καλή απόδοση της ομάδας του στο ματς με τον ΠΑΟΚ. 

Δεν το είπε ο ίδιος ο Θεοδόσης, το λέω εγώ που βρίσκομαι - έτσι θαρρώ - μέσα στο ψυχισμό του οπαδού. Του κάθε οπαδού. Ένας είναι ο οπαδός. Πλάνη να τον ξεχωρίζουν σ' αυτόν και στον άλλον, αυτής και της άλλης ομάδας.

Είναι, λοιπόν, στα χάι του ο Θεοδόσης όχι τόσο γιατί κέρδισε τον ΠΑΟΚ, κυρίως γι αυτά που έρχονται. Με την ΑΕΚ να παίζει μεγάλο ποδόσφαιρο και να καταπίνει κάθε αντίπαλο, ο Θεοδόσης είναι σίγουρος σχεδόν πως οι μέρες του, οι αυριανές και οι μεθαυριανές θα του κάνουν καλύτερη τη ζωή!

Έτσι είναι. Κερδάει η ομαδάρα, παίζει και φανταστικά; Τι άλλο θέλει ο οπαδός! Η ζωή του ομορφαίνει. Γιατί; Η ομάδα είναι η γκόμενα του. Αυτή τον φτιάχνει καλύτερα από την γκόμενα και την οποιαδήποτε γυναίκα. 

Δεν κατάλαβα. Την γκόμενα, ακόμα και την σύζυγο άμα λάχει ο άνδρας της δίνει απολυτήριο. Συμβαίνει και το άλλο. Η συζυγος ή η ερωμένη κάποια στιγμή του γυρνάει την πλάτη. Η γκομενική, όμως, σχέση με την ομάδα είναι αιώνια. Δεν υπάρχει προδοσία. Ποτέ! Δεν την αλλάζει ο οπαδός ακόμα κι αν η ομάδα του κάνει μαύρη τη ζωή.