ΓΗΠΕΔΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΟΧΙ ΣΙΝΕΜΑΣ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ

Ντέρμπυ χθες στο Καραϊσκάκη Ολτμπιακού - ΑΕΚ. Το ευχαριστήθηκαν οι οπαδοί των δυο ομάδων; Το υπογράφω, όχι! Γιατί; Δεν τους άφησε η αγωνία για το αποτέλεσμα. Πως να σε ικανοποιήσει ένα θέαμα, ακόμα και ποιοτικό και θεαματικό, όταν είσαι στην τσίτα όσο διαρκεί το παιχνιδι. Και, μάλιστα, σαν το χθεσινο, όπου κρατιόταν το 0 - 0 και δεν ήξερες αν θα μπει γκολ.

Αν η ομάδα σου σκοράρει ή φάει την κρυάδα και άντε μετά να ρεφάρει και να νικήσει στο τέλος.

Ξέχνα τα μαστούρια στην εξέδρα, που ναι μεν είναι στο γήπεδο, αλλά δεν ξέρουν τι γίνεται. Δεν έχουν επαφή με το παιχνίδι. Τα παιδιά είναι στη χαρμάνα τους, δεν πήγαν γήπεδο να παρακολουθήσουν ματς, Τρέχει το παιχνίδι, βρισκεται στο ''Χ'' ή όχι, κι αυτοί κολλημένοι στον δικό τους κόσμο.

Αυτή είναι η αλήθεια, για τον κανονικό, τον φυσιολογικό οπαδό. Υποφέρει στη διάρκεια του παιχνιδιού. Αγωνιά. Δεν χαίρεται το ποδόσφαιρικό θέαμα. Τη νίκη περιμένει. Όπως χθες οι ολυμπιακοί και οι αεκτζήδες. Τους έτρωγε, μη φάει γκολ η ομάδα τους, περίμεναν να σκοράει η ομάδα τους. Γήπεδο παρακολουθούσαν, όχι σινεμά και θέατρο. 

ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΤΟ ΣΤΡΑΒΟΠΑΤΗΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ...