ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ... ΘΕΟΥ, ΠΟΙΟΥ ΘΕΟΥ

Άρθρο δεύτερο. Μιλάμε για την Αργεντινή. Το μέγεθος. Η παράδοση. Η σχολή. Το βαρύ χαρτί. Μην πω το άλλο. Ότι η FIFA ενδιαφέρεται για την Αργεντινή περισσότερο απ' ό,τι η ίδια η πατρίδα του Μαραντόνα. Επειδή πουλάει η Αργεντινή. Αυτό σημαίνει κάτι; Όχι απαραίτητα, έτσι όπως είναι στημένα τα πιόνια στη σκακιέρα.

Συμβαίνει. Το μοναστήρι, το τεράστιο μοναστήρι, που μπροστά του δεν φτουράει κανένα Βατοπέδιο και Άγια Λαύρα, να παρουσιάζει σήμερα ομάδα έχουσα ανάγκη πατερίτσες. Λέω για το αργεντίνικο μοναστήρι γέννησης και παραγωγής ποδοσφαιριστών.

Άρθρο τρίτο. Ναι μεν η Γαλλία ιστορικά μειονεκτεί σε κυβικά της Αργεντινής, όμως για τους γνωρίζοντες είχε τον πρώτο λόγο. Ολοφάνερο ότι η Γαλλία σε κάθε ματς έπαιζε με το μυαλό στο επόμενο, στο πως θα εμφανιστεί πανέτοιμη και στο μεθεπόμενο ματς. Τόσο υψηλά είχε βάλει τον πήχυ.

Άρθρο τέταρτο. Τίποτα δεν αποκλείεται. Όλα είναι μέσα. Για ποδόσφαιρο μιλάμε. Μια πάσα, μια ασίστ βγαλμένη από εγχειρίδιο ποδοσφαίρου, διαμορφώνει το αποτέλεσμα. Μια φάση, μια μπαλιά έπιασε λεφτά κι έγινε. Δεν τελείωσε με επιτυχία η φάση, τσάκισε η καλή μεταβίβαση και χαιρέτα μας τον πλάτανο στην πλατεία του χωριού.