ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Όπως ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα, έτσι και στην Πορτογαλία η επίσης ερυθρόλευκη Μπενφίκα έχει τους περισσότερους οπαδούς. Και τους περισσότερους τίτλους. Και πάντα ήταν η ομάδα του καθεστώτος. Θα μπούμε σε βαθειά νερά... , δεν γίνεται διαφορετικά
Λίγοι έχουν τη δύναμη να αντέξουν την κατηγορία του αντιλαϊκού. Του ''υβριστή'' του... λαού. Λίγοι, επίσης, είναι εκείνοι που αδιαφορούν αν τους χαρακτηρίσουν φασίστες, αντιδημοκράτες, ναζιστές, ακροδεξιούς.
Με αφορμή τα γενέθλια της Μπενφίκα κάνουμε μια βουτιά, αρκετά μακριά από την παραλία. Οι Αετοί της Λισαβώνας ιδρύθηκαν το 1904, σα σήμερα στις 28 Φεβρουαρίου. Λοιπόν...
... Οι αριστεροί μιλάνε για την ταξική συνείδηση. Μάλιστα. Ότι ο φτωχός προέρχεται από τάξη χαμηλή, ενώ ο πλούσιος ανήκει σ' άλλη τάξη, άρα φτωχός κα πλούσιος δεν είναι ίδιοι. Από την άλλη, ο οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας αισθάνεται μαζί της το ίδιο συναισθηματικό δέσιμο, είτε είναι μπατήρης, είτε λεφτάς. Πώς, λοιπόν, είναι δυνατόν να συνυπάρχουν... ιδεολογικά στην ίδια ομάδα, κάτω από την ίδια ομπρέλα άτομα διαφορετικού κόσμου; Διαφορετικών τάξεων. Άρα, στο ποδόσφαιρο, όπως και στη θρησκεία, θριαμβεύει η αταξική οπαδική κοινωνία.
Στρατιωτική δικτατορία για πολλά χρόνια στην Πορτογαλία. Της κατάστασης η περισσότερο λαοφιλής στη χώρα της Μπενφίκα, η οποία ποτέ δεν έχασε το μαγνητισμό της στις μάζες.
Στην απέναντι πλευρά ο χώρος των επισήμων, μικρά δωματιάκια, για τους στρατιωτικούς και τους δημοσιογράφους. Η δικτατορία όπως έχει προγραμματιστεί θα πέσει μετά από ένα χρόνο ακριβώς.
Δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλα άλογα. Σε παράταξη, κάθε 5-10 μέτρα στην πλευρά της εξέδρας που βρίσκεται ο κόσμος. Καβάλα στα άλογα ένστολοι με τεράστια ρόπαλα, ας τα πούμε γλοπ.
Μια ημέρα πριν το ματς πέρασα από τα γραφεία της Μπενφίκα να μου δώσουν πρόσκληση ξένου δημοσιογράφου. Έπαθα. Κυριαρχία το κόκκινο βελούδο. Βασιλικό περιβάλλον. Είναι μακράν η δημοφιλέστερη ομάδα της Πορτογαλίας. Λέγεται ότι έχει παγκοσμίως τα περισσότερα μέλη από κάθε άλλη ομάδα στον κόσμο. Με δυο πρωταθλήματα Ευρώπης, το 1961 και (φώτο) το 1962. Για χρόνια κουβαλούσε το μεγαλείο της αυτοκρατορίας, μέχρι που ''αυτοεξορίστηκε'' από τη βιτρίνα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.