Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ ΣΤΟΝ ΑΡΗ

Ο Στέφανος Δεμίρης ναι μεν αγωνίστηκε πρώτα στην ΑΕΚ, αλλά ταυτίστηκε με τη φανέλα του Άρεως. Πιτσιρικάς ξεκίνησε από την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καβάλα, από την οποία προερχόταν και ο Γιάννης Κανάκης. Ο πατέρας του Στέφανου ήταν αεκτζής, κι αυτός ήταν ένας λόγος παραπάνω να προτιμήσει την ΑΕΚ.

Το 1959, στα 18 του, που πήγε στην ΑΕΚ ο Δεμίρης, αλλά έπεσε στην περίπτωση. Στην ομάδα τότε έκαναν το παιχνίδι τους οι διοικητικές φατρίες. Δόθηκε δανεικός στον Παναιγιάλειο και απ' εκεί, μετά από ένα χρόνο, στον Άρη. Γιατί στον Άρη;

Τον Στέφανο Δεμίρη ήθελαν κι άλλες ομάδες, όμως ο έντιμος και αριστερός πατέρας του είχε δώσει το λόγο στον Άρη. Υπήρχαν καλύτερες προτάσεις. Ο λόγος είναι λόγος, όμως. Κάτι περισσότερο από συμβόλαιο, για μερικά άτομα. Έτσι «πειθάρχησε» ο Στέφανος και κατέληξε κατ' αρχήν δανεικός και μετά από ένα χρόνο «κανονικός» παίκτης του Άρεως.

1964, αγώνας του Άρεως με τον Απόλλωνα Αθηνών. Ο προπονητής Πάλφυ, Σέρβος με ρίζες από Ουγγαρία, πριν το παιχνίδι δίνει εντολή 20 λεπτά ζέσταμα. Ο Δεμίρης την αράζει σ' ένα... δοκάρι. Του ζητάει να ξεκινήσει προθέρμανση ο βοηθός του Γιουγκοσλάβου, ο Κλεάνθης Βικελίδης.

- Κάνε μας τη χάρη, ρε, Κλεάνθη... Με τι δυνάμεις θα παίξω αν τις ξοδέψω για 20 λεπτά στο ζέσταμα.

Ούτε αστείο είναι αυτό, ούτε τσογλανισμός του Δεμίρη, τότε που δεν υπήρχαν αλλαγές στο παιχνίδι και η φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών δεν συγκρίνεται με το σήμερα.

Ο Δεμίρης πέθανε το 2016 στα 75 σα σήμερα 6 Μαίου. Δεν ήταν παίκτης του τρέχουμε για να τρέχουμε, να δείξουμε αγωνιστικότητα, να κλέψουμε εντυπώσεις. «Η μπάλα θα τρέχει, όχι εγώ, η μπάλα θα πηγαίνει όπου εγώ θέλω» έλεγε. «Ποδοσφαιριστής είμαι, όχι αθλητής στίβου, ούτε παλαιστής και πυγμάχος...».

Φτωχή η δημοσιογραφία στην Ελλάδα. Η καρδιά πρόδωσε τον Στέφανο Δεμίρη και ο θάνατος τούτου του πολύ ξεχωριστού ποδοσφαιριστή στα καλά χρόνια του Άρεως ''πρόδωσε'' τα μήντια. Τη γύμνια τους κατέδειξε. Δεν είχαν να πουν τίποτα για έναν πολύ μπροστά από την εποχή του ποδοσφαιριστή, η περίπτωση του οποίου θα απασχολούσε σίγουρα τους ιστορικούς και μελετητές, αν υπήρχαν τέτοιοι στο εγχώριο ποδόσφαιρο.

Ποιοτικός ποδοσφαιριστής ο Δεμίρης. Όχι απλά μάστορας με τη μπάλα, τεχνίτης με τα όλα του. Στο γήπεδο έβγαζε εμπνεύσεις, έπαιζε με φαντασία, ήταν ο ορισμός του δημιουργικού ποδοσφαιριστή. Κυνηγός με επιτελικές ιδιότητες. Τον είχαν για σέντερ-φορ κι έτσι τον έλεγαν επειδή ήταν και γκολτζής. Στην πραγματικότητα ήταν ο κρυφός κυνηγός, και δεν λειτουργούσε μόνον ως εκτελεστής αλλά κι άνοιγε χώρους να κάνει το γκολ ο Αλεξιάδης, ο Κεραμιδάς, ο Συρόπουλος, ο Κωνσταντινίδης.