VAR, ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

γράφει ο στήβεν αβραμίδης

Στην Ελλάδα φυσικά, στην χώρα που τα έχει όλα και δεν έχει τίποτα ταυτόχρονα, από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του, είχαμε κιόλας τις καραμπινάτες παραβιάσεις του πρωτόκολλου που διέπει το var. Να ανοίξω εδώ μια παρένθεση και να υπενθυμίσω σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται.

α. Ναι ή όχι στο γκολ. Αν δηλαδή το γκολ είναι έγκυρο.

β. Ναι ή όχι στο πέναλτυ. Προσοχή, αφού αυτό έχει δοθεί.

γ. Σε ταυτοποίηση αθλητή. Αν δηλαδή σωστά τιμωρήθηκε κάποιος.

δ. Για πειθαρχικό παράπτωμα που δεν είδε ο διαιτητής, και το οποίο ή δεν είναι τιμωρία, ή αν υπάρχει τιμωρία, τότε είναι απ’ ευθείας κόκκινη κάρτα.

Στην δ περίπτωση είχε γίνει του Κουτρούλη ο γάμος, θυμίζω με το ''επεισόδιο'' Βράνιες και Μακέντα. Αφού χρησιμοποιήθηκε το var, ήταν καραμπινάτες κόκκινες κάρτες. Κι είναι τόσο ηλίθιοι οι διαιτητές, που θα μπορούσαν ειδικά στην περίπτωση της ΑΕΚ, να παραλείψουν την ''συμβουλή''. Στην άλλη περίπτωση, δεν ήταν εύκολο αφού το παιχνίδι είχε διακοπεί. Και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι του Μακέντα ήταν σίγουρα κόκκινη κάρτα συγκρινόμενη με αυτήν του Βόσνιου, αφού δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τον δόλο της σφαλιάρας, όσο είσαι για την πρόθεση του Ιταλού.

Τι κάνανε οι διαιτητές; Πουτάνα το var. Το είδαν και βγάλανε... κίτρινες κάρτες, πράμα που δεν προβλέπεται από τον κανονισμό. Όταν λοιπόν με το καλημέρα οι διαιτητές ξεφτυλίζουν τους ''συμβούλους'' της τεχνολογίας, κι αφού έχουν κάνει καραμπινάτα λάθη οι ίδιοι (ο δικός μας μάλιστα είχε ακυρώσει και κανονικό γκολ), για ποιο λόγο μπαίνουν να ξαναδιαιτητεύσουν; Πότε δηλαδή ένας διαιτητής πάει σπίτι του; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Όποτε γουστάρουν ή ΠΟΤΕ.

Διότι οι άχρηστοι και οι ανίκανοι – δεν θέλω να πω κάτι άλλο μηνύσιμο – αν δεν μπορούν να σφυρίζουν και να εμπνέουν φιλάθλους και παίκτες με την δικαιοσύνη τους, είναι απαραίτητοι από το ελληνικό σύστημα, είτε να ξεφτυλίζονται από το var, είτε να είναι χειριστές του var. Διότι ποιοι είναι οι χειριστές του var; Εν ενεργεία διαιτητές, δηλαδή αλωμένοι από το σύστημα. Άρα είτε φοράς σορτσάκια και τρέχεις, είτε είσαι στo booth, αυτά που πρέπει δήθεν να δεις, αυτά και θα δεις. Δεν αλλάζει τίποτα, παρά μόνο για ένα πολύ μικρό πλήθος κόσμου που βρίσκεται στα γήπεδα, και πίνει ζουμί από κουτόχορτο. Χωρίς να έχει δική του κρίση και χωρίς φυσικά να γνωρίζει μπάλα στην ουσία, που δεν είναι αν το κορδόνι του παπουτσιού του επιθετικού είναι ένα πόντο πιο μπροστά από την τάπα του αντίπαλου αμυντικού.

Πλέον και με την βούλα θα έχουμε παραποίηση αποτελεσμάτων. Διότι στην Ελλάδα είμαστε εκτός των άλλων και υστερικοί. Ήρθε κάτι καινούργιο; Θα χεστούμε στην χρήση του, ειδικά όταν έχουμε διαιτητές άχρηστους και με μηδενική προσωπικότητα, που δεν έχουν το κουράγιο να πάρουν την ευθύνη ούτε για ένα αράουτ. Χώρια που στο booth του var, ανά πάσα στιγμή μπουκάρουν οι τίμιοι μπράβοι των προέδρων. Ούτε κι εδώ έχουμε πλαίσιο. Και ενενήντα λεπτά συνεχών παραινέσεων για πιο '' ακριβή'' παρακολούθηση.

Γι’ αυτό γράφω, ρε, δεν var…ιόμαστε. Με την ανάποδη έννοια όμως. Αν βαριόμασταν μία μέχρι τώρα, πάμε για κόκκινα στα επίπεδα της ανίας. Διότι όπως και να το κάνεις, το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που έχει μια συνέχεια στο παίξιμο. Δεν είναι μπάσκετ ούτε και american football, που έχει συνέχεια διακοπές. Μα, δεν το φέραμε εμείς θα πεταχτεί κάποιος. Γιατί οι ξένοι είναι λιγότερο καραγκιόζηδες ή μήπως δεν θέλουν κι αυτοί αλλοιώσεις αποτελεσμάτων με την βούλα της τεχνολογίας;

Διαβαστε ακομα:

ΤΟ ΖΟΡΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ