ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΣΜΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΤΑΙ Ο ΙΣΧΥΡΟΣ

 
Ο χιμπατζής είναι χιμπατζής. Δεν τον λες γαλοπούλα, ούτε καβουρομάνα. Η Ελλάδα είναι Ελλάδα, όχι Ολλανδία και Σουηδία. Την Ελλάδα, δηλαδή τους Έλληνες, δεν τους λες Άγγλους και Γερμανούς. Είναι κάτι άλλο ο Έλληνας, κάτι το εντελώς άλλο, το διαφορετικό.

Δεν λες αλήθεια, δεν αποτυπώνεις την πραγματικότητα αν βάλεις στο ίδιο σακί τον Έλληνα σαν κοινωνία με τον Πορτογάλο και τον Ρουμάνο. Στην Γαλλία για παράδειγμα δεν είναι έκπληξη η δικαιοσύνη στείλει στη φυλακή έναν υπουργό. Ακόμα και πρώην πρόεδρο της δημοκρατίας. Στην Ιταλία να υποβιβασθεί μια λαοφιλέστατη ομάδα, ας έχει κατακτήσει πρωταθλήματα Ευρώπης. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό στην Ελλάδα; Ποτέ.

Γιατί, όμως, η δικαιοσύνη, δηλαδή η κοινωνία της Ελλάδος μέσα στην οποία λειτουργεί η δικαιοσύνη της, δεν ξεβρακώνει τον ένοχο, όποιος κι αν είναι αυτός; Επειδή η Ελλάδα είναι Ελλάδα. Επειδή η Ελλάδα δεν είναι Δανία, ούτε Ισπανία. Επειδή το αγγούρι είναι αγγούρι κι όχι ντομάτα και πιπεριά. Ο γνήσιος, ο αληθινός μάγκας παραδέχεται αυτό που είναι. Άλλο έργο ο Καραγκιόζης δεν πρόκειται ποτέ να ξεφύγει από τον λεχριτισμό του.

Ο Καραγκιόζης είναι Καραγκιόζης. Σημαίνει ότι τον βολεύει να είναι ψεύτης, κλέφτης, λουμπίνα. Δεν θέλει, όπως και δεν μπορεί να γίνει αξιόπιστος και παραγωγικός πολίτης, κι ένας υποδειγματικός σύζυγος και πατέρας.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Καθόλου τυχαίο ότι στην μεσογειακή και αφρικάνικη Μεσόγειο μόνον μια χώρα, μόνο ένας λαός αντιμετωπίζει τον Καραγκιόζη σα γραφικό, όχι μια λέρα της κοινωνίας. Αυτό που είναι. δηλαδή. Μόνον στην Ελλάδα ο ξυπόλητος και μακρυχέρης και ασχημάντρας Καραγκιόζης είναι πολιτιστικό δρώμενο και ευλογημένο από διανοούμενους θέαμα διασκεδαστικόν άξιον και για ανήλικους. Μόνον τυχαίο δεν είναι ότι σε 44 χώρες τιμωρήθηκαν οι ένοχοι για τις μίζες της Siemens. Από τις 45 χώρες μόνον η Ελλάδα δεν ξέρει τους γνωστούς αποδέκτες του μαύρου χρήματος που διακινούσε η γερμανική πολυεθνική.

Καραγκιόζης είναι ο Έλλην, ένας χάλιας, ένας ρεζίλης, όχι ένας Ευρωπαίος πολίτης με συνείδηση φορολογούμενου. Δεν λέω, ο Έλληνας, ο μέσος Έλληνας όλο και περισσότερο ξεφεύγει από τη μοίρα του, απομακρύνεται από τον Καραγκιόζη. 

Τι θέλει ο Καραγκιόζης; Ένα κράτος μπουρδέλο. Ένα κόμμα μπουρδέλο. Ένα πρωτάθλημα μπουρδέλο. Γιατί; Επειδή είναι Καραγκιόζης. Επειδή δεν είναι αξιοπρεπές άτομο.

Καραγκιόζης είναι ο υπουργός. Ένας παπουτσωμένος και γραβατωμένος Καραγκιόζης. Γνήσιος Καραγκιόζης. Και, βέβαια, δεν τον αντιμετωπίζουν σαν Καραγκιόζη διότι και στην πλατεία και στον εξώστη οι περισσότεροι θεατές είναι Καραγκιόζηδες. Κι αυτό που θέλουν τους το δίνει ο υπουργός. Μην τυχόν και σταματήσει το Θέατρο Σκιών. Γι’ αυτό οι κρατικοί λειτουργοί απειλούν, καταγγέλουν και δείχνουν αποφασισμένοι να… μην αλλάξει τίποτα. Γι’ αυτό και η διαιτησία στο πρωτάθλημα έχει κτισθεί, έχει διαπαιδαγωγηθεί, όπως την θέλουν.

Η διαιτησία στην Ελλάδα έμαθε να ακούει. Ποιον, ποιους; Την άρχουσα τάξη. Τους ισχυρούς. Και ποιοι είναι αυτοί; Οι δημοφιλέστερες ομάδες. Αυτή είναι η άρχουσα τάξη στο ποδόσφαιρο, και πρώτα πρώτα ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Να, λοιπόν, ο απόλυτος καραγκιοζισμός! Να κατηγορούν τη διαιτησία οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης, ακόμα κι όταν τα κοράκια  χθες, σήμερα, αύριο συμπεριφέρονται όπως ακριβώς τους θέλουν. 

Τι άλλο παρά καραγκιοζισμός είναι αυτός! Η μεν διαιτησία να πειθαρχεί στα κελεύσματα των ισχυρών και οι ισχυροί έχουν παράπονα. Οι ισχυροί, αντιδρούν σαν ανίσχυροι. Σα να είναι αδικημένοι. Φοβερό, ε; Ο απατεών, ο κοπρίτης ο Καραγκιόζης να διαμαρτύρεται επειδή η αστυνομία τον κυνηγάει.

Κι όλοι ομιλούν για τον 12ο παίκτη. Τον λαό. Κανένα πρόβλημα αν ο 12ος παίκτης είναι μασκοφόρος, μπουρλοτιέρης, νταής, πιστολάς, βομβιστής, ο γαμώ και ο υπεράνω διαιτησίας, μπάλας, θεσμών, νόμων.

Διαβαστε ακομα:

ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΝΑ ΡΙΧΝΕΙ ΜΠΑΛΕΣ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ...