ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑ, ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΦΑΝΕΛΑ...

Κατ' αρχήν ο Αθηναίος Γιαννούλης Λαρεντζάκης που κατέκτησε τρεις τίτλους με την ΑΕΚ, δυο ευρωπαϊκούς κι έναν ελληνικό,  δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεσσαλονικιό Αίαντα Λαρεντζάκη, της βασικής πεντάδας της ΑΕΚ, της κυπελλούχου Ευρώπης το 1968. Εκτός κι αν θεωρείται σχέση το ότι η καταγωγή και των δυο είναι από την Κύθνο. Ο 30χρονος και 1 μ. 96 Γιαννούλης ανανέωσε το συμβόλαιο του με τον Ολυμπιακό. Αυτό το γεγονός αξίζει να κουβεντιάσουμε...

Και επειδή φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ διέπραξε... αμαρτία να μετακινηθεί στον Ολυμπιακό; Ο παίκτης είναι επαγγελματίας, κι αυτό σημαίνει πως η δουλειά του είναι να παίζει μπάσκετ. Μ' αυτόν ή κάποιον άλλον εργοδότη. Κι αν θέλουμε να το προχωρήσουμε - γιατί όχι;-  ο παίκτης δεν ανήκει σε καμιά ομάδα. Ούτε στον Άρη και την ΑΕΚ, σε δυο άλλες ομάδες που έπαιξε ο ''Λάρυ'', ούτε στον Ολυμπιακό. Έχει το δικό του όνομα ο κάθε επαγγελματίας και τη δική του φανέλα. Το δικό του brandname.

Μιλάμε για πράγματα... αξεπέραστα, όμως. Όσο κι αν είναι λογικά, η οπαδική ''αντίληψη'' είναι αδύνατο να τα δεχθεί. Να τα ξεπεράσει. Ο οπαδός αρνείται και στους αιώνες των αιώνων θα αρνείται να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Επιμένει στο συναίσθημα, ταυτίζει τον μπασκετμπωλίστα και τον ποδοσφαιριστή με τη φανέλα της ομάδας. ''Είναι δικός μας... '' σκέπτεται. Ο οπαδός ζει στον κόσμο του.