ΦΩΤΟΒΟΛΙΔΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΙΝΔΙΑΝΙΚΟΥ ΒΕΛΟΥΣ

Πρόκειται για αληθινά τραγική ιστορία, και δεν αφορά μονάχα το θύμα της. Αφορά όλους μας. Αφορά τον καθέναν, διότι εσύ, εγώ, ο καθένας θα μπορούσε να ήταν στη θέση του 29χρονου Χαράλαμπου Μπλιώνα.

Κυριακή 26 Οκτωβρίου σα σήμερα, το 1986, του αγίου Δημητρίου, παιχνίδι Λάρισας- ΠΑΟΚ στο Αλκαζάρ. Ο καθηγητής της ΣΕΛΕΤΕ δεν ξέρει τι είναι γήπεδο, ούτε το ποδόσφαιρο και καμία ομάδα δεν παίζουν στην καθημερινότητά του. Αφού τακτοποίησε στο χωριό του, κάπου στην Ελασσόνα, τα του αρραβώνα του μ' ένα κορίτσι από την Καβάλα, καταφθάνει με ταξί στην Λάρισα, να πάρει το λεωφορείο για την Αθήνα. Την άλλη μέρα πρέπει να φροντίσει για την παρέλαση της εθνικής γιορτής.

Για έξι λεπτά ο Χαράλαμπος χάνει το λεωφορείο. Πώς να το φανταστεί ότι σκότωσε την ίδια του τη ζωή, όταν τελικά αποφάσισε για να ‘’σκοτώσει’’ την ώρα του, μέχρι το επόμενο δρομολόγιο για την Αθήνα, να μπει στο γήπεδο.

Καλοκαιρία. Ο Μπλιώνας κάθεται στη Θύρα 1, αντίκρυ από τα επίσημα, η πιο ήρεμη γωνιά του γηπέδου, από πάνω του ο προβολέας. Η αλητεία του ΠΑΟΚ βρίσκεται σε κατάσταση πολεμική. Μπινελίκια ασταμάτητα. Κάποια στιγμή βγήκαν και οι... πύραυλοι. Οι φωτοβολίδες στο σημάδι εναντίον των οπαδών της τοπικής ομάδας. Η τρίτη φωτοβολίδα, σκέτο πυρωμένο ινδιάνικο βέλος, αφού διέγραψε μια τροχιά εκατό περίπου μέτρων πέφτει στα σιδερένια κάγκελα, αλλά εξοστρακίζεται και καρφώνεται στο λαιμό του ανθρώπου, ίσως του μοναδικού στο γήπεδο χωρίς να έχει κανένα λόγο.

Θεατές, μέσα σ' αυτούς και ο ποδοσφαιριστής Γιάννης Βαλαώρας, τρέχουν να σώσουν την κατάσταση. Την άσωτη. Το «βέλος» έχει σφηνωθεί στο λαιμό του Μπλιώνα, του έχει σκίσει την καρωτίδα. ‘’Γρήγορα το ασθενοφόρο!’’. Δεν υπάρχει... Τον μισοπεθαμένο καθηγητή τον κουβαλάνε πάνω σε διαφημιστική πινακίδα! Και μετά σε καρότσα αγροτικού οχήματος. Έσβησε το παλληκάρι στο δρόμο για το νοσοκομείο.

Το παιχνίδι γίνεται... κανονικά. Η φονική ρουκέτα έκανε τη δουλειά της πριν σφυρίξει έναρξη ο διαιτητής. Κάποιες σκέψεις αναβολής του αγώνα δεν πέρασαν.

Ποιος ήταν ο δολοφόνος; Σοκαρίστηκε όλη η Ελλάδα όταν ο αστυνομικός διευθυντής από τηλεοράσεως χαρακτήρισε «άτυχο συμβάν» το γεγονός. Ένας μπάτσος, Κράβαρης στο όνομα, υποδιευθυντής ασφαλείας, το πήρε αλλοιώς. ''Για την αστυνομία, ρε γαμώτο! Πρέπει να βρω τον δράστη, αυτόν που έριξε το μπουκέτο''. Πώς, όμως!

Ποιος να 'ναι ο ένας δολοφόνος μέσα στους παοκτσήδες. Ο μπάτσος δεν τα έχει τζάμπα τα γαλόνια. Και τι αξία έχουν αυτά αν δεν έχεις μυαλό. Σκέφθηκε, λοιπόν, αυτός ο Κράβαρης ότι το κωλόπαιδο όσο κάθαρμα κι αν ήταν θα τον είχε πιάσει ο πανικός του ενόχου. Ο φόβος μήπως τον επισημάνουν. Άρα, όλο και θα άλλαζε θέση στην κερκίδα, να απομακρύνεται μουλωχτά από το σημείο που εκτοξεύτηκε η φωτοβολίδα.

Φτιάχνει μια «ζώνη» από αστυφύλακες ο Κράβαρης, να μην την κοπανήσει κανένας παοκτσής. Και ζητάει από ένα γάτο φωτορεπόρτερ να τραβάει συνέχεια το τσούρμο των παοκτσήδων.

Έξι είναι οι ύποπτοι «φωτοβολιδάκηδες». Έβαλε ο αρχιμπάτσος κάτω τις φωτογραφίες και ήταν εύκολο να διαπιστώσει τον ''φίλαθλο'' του ΠΑΟΚ που όλο άλλαζε θέση στην κερκίδα. Τελικά, στην ανάκριση ένας άλλος παοκτσής κάρφωσε τον 20χρονο Βασίλη Θεοδωρίδη. Πριν χαράξει Δευτέρα είχε ομολογήσει.

Στο μεταξύ έγινε έρευνα στο σπίτι του,Θεοδωρίδη, και βρέθηκαν ίδιες φωτοβολίδες. Και στη βάρκα του ψαρά πατέρα του. Έφαγε 8 χρόνια.

Η ιστορία έχει συνέχεια. Άλλος άνθρωπος βγήκε από τη φυλακή, το 1991, ο Βασίλης Θεοδωρίδης. Έγινε οικογενειάρχης, πατέρας, έκανε εταιρεία μεταφορική και παραμένει παοκτσής, με διαρκείας. Είναι ο πιο ήσυχος οπαδός στην Τούμπα. Όχι μόνον αυτό. Δεν παραλείπει να κάνει φροντιστήριο ζωής στους τρελαμένους χουλιγκάνους όταν παρεκτρέπονται στο γήπεδο.

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Μπλιώνα έγινε το 1986. Το 1991, πριν αρχίσει το ντέρμπυ ΑΕΚ - Ολυμπιακός σε συμπλοκή ''φιλάθλων'' χάνει τη ζωή του με φωτοβολίδα που τον βρίσκει στην κοιλιά ο 15χρονος Γιώργος Παναγιώτου. Το κακό δεν λέει να σταματήσει. Μια ακόμα φωτοβολίδα προκάλεσε τη διακοπή του  αγώνα της περασμένης Κυριακής Ολυμπιακού- Παναθηναϊκού... 

Διαβαστε ακομα:

ΚΟΤΑ Ο...ΚΟΚΟΡΑΣ ΤΟΥ ΤΟΤΗ ΦΥΛΑΛΟΥΡΗ