ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΠΑΡΕΑ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ...
Η γκόμενα που θα την πέσει στον ξένο διαιτητή ασφαλώς και θα μετράει σα γυναίκα. Να την βλέπει το κοράκι και να μην σκέπτεται τίποτα άλλο. Ότι είναι το καλύτερο «δώρο» από την γηπεδούχο ομάδα. Δεν φθάνει αυτό, όμως. Να την βλέπει ο σφυρικτράκιας και να την φαντασιώνεται. Όχι, βέβαια. Ο διαιτητής είναι γάτος. Και δεν παίζει την καριέρα του για μια νύχτα.
Γάτος, ο διαιτητής, γάτα και η κυρία προς διάθεση του. Θα του δείξει ότι είναι για πάρτη του όλα τα λεφτά. Και πως θα του μείνει αξέχαστη για μια ζωή. Εκπαιδευμένη η κυρία. Θα φάει το ψάρι στη Μαρίνα Ζέας με τον έτσι χωρίς να δείχνει πως είναι σε «ειδική αποστολή». Και ο έτσι δεν χρειάζεται ψήσιμο.
Ο διαιτητής ξέρει τι θα κάνει στο γήπεδο. Οι σωστές δουλειές μιλάνε μόνες τους. Χωρίς πολλά λόγια, ούτε συμφωνίες. Αυτά είναι για βήτα εθνική Ελλάδος.
Έτσι που λες. Από τη στιγμή που ο διαιτητής δεχθεί το «δώρο», δηλαδή την «ρίξει» την ήδη ριγμένη γκόμενα, σημαίνει ότι έχει ήδη αναλάβει την υποχρέωση ενός 10% τουλάχιστον. Θα σφυρίξει 60-40. Δεν είναι λίγο.
Όλα αυτά παίζουν. Είναι στο πρόγραμμα. Μία πρακτική διεθνώς. Ακόμα και να δοθεί ένα δώρο αναμνηστικό στον ξένο διαιτητή, και δεν μιλάω για τα σημαιάκια και τα λάβαρα που ανταλλάζουν στη σέντρα και μπροστά στις κάμερες. Λέω για μία κομψή τσάντα που μπορεί να έχει ένα ευπρεπές σουβενίρ γι' αυτόν ή για τη σύζυγό του, κι ένα φακελάκι με χαρτονομίσματα, άνευ παρεξηγήσεως.
Για μπείτε στη θέση του διαιτητή. Ορίστηκε για ματς στην Αθήνα. Τι θα περίμενε; Πρέπει να γνωρίζεις τις σκέψεις του. Δεν θα του πασάρεις το “δωράκι” αν δεν είναι του... σωματείου. Αλεπουδιάρης, δηλαδή Όπως δεν θα τον απογοητεύσεις αν ξέρεις ότι θα ήθελε να κοιμηθεί με παρέα το βράδυ στο ξενοδοχείο.
Διαβαστε ακομα: