ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΕΙΠΕ ΤΟ ''ΝΑΙ'' ΣΤΑ 40 ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΤΣΕΤΑ

 
Τέλειωσε το συμβόλαιο στη πρώην ΕΠΑΕ, και τέσσερις πρόεδροι ομάδων Β' εθνικής είπαν να πάνε για ρακί σε ουζερί των Εξαρχείων, εκεί στη γειτονιά. Σύντομα η ποδοσφαιροκουβέντα της παλιοπαρέας κύλησε σε μπουρδελοκουβέντα. Ο καθένας θυμόταν επεισόδια προσωπικής εμπειρίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ξέχασαν τις κόντρες τους, τις μπαμπεσιές τους, όταν ο ένας πήγε να την φέρει στον άλλον, συνηθισμένα πράγματα στο ποδόσφαιρο. Η ατμόσφαιρα εξαιρετικά εγκάρδια, κάθε αληθινό περιστατικό ανέβαζε το κέφι - μάλιστα όταν ήρθε η ώρα και του κουτσομπολιού. Τι είχε συμβεί στον άλφα και στον βήτα πρόεδρο της ομάδας.
Όλα τα λεφτά, τα κρασιά, τα ούζα και τα ρακιά ήταν όταν έπεσε η ιστορία με πρωταγωνιστή εκπρόσωπο, επί σειρά ετών, ομάδας Α' εθνικής στην πρώην ΕΠΑΕ, πριν χρόνια. Το διασκεδάσουν οι τέσσερις παγάσηδες..
Μόνιμος κάτοικος Εξαρχείων ο εκπρόσωπος της εν λόγω ομάδας Α' εθνικής από νησί, πατέρας δύο κοριτσιών και απίστευτα άσχημος στην όψη. Σαπιοδόντης και η φάτσα του ζητούσε καρπαζιά. Μια ημέρα, λοιπόν, στο καφέ των Εξαρχείων, στο στέκι τους, ο κακάσχημος βαρέθηκε να ακούει για τα προσόντα μιας “καινούργιας”.
- Πόσο παίρνει, ρε παιδιά. Να με πάτε κι εμένα..., ζήτησε από την παρέα.
Γιατί, όχι. Την άλλη μέρα ακολούθησε έναν, να τον πάει στο κορίτσι, που είχε ταρίφα 20 χιλιάδες δραχμές. Μόλις τον είδε η παστρικιά λέει του ΄΄μεσάζοντα'': “Δεν γίνεται!”.
-Γιατί, φρεγάτα μου, απορεί ο άλλος.
“Σου λέω με τίποτα! Δεν είναι μούρη αυτή που έχει ο δικός σου. Τα βράδια θέλω να κοιμάμαι..., αν τον πάρω θα τον φάω στη μάπα και μετά θα μου 'ρχεται εφιάλτης τις νύχτες”. Κάτι τέτοια είπε το κορίτσι
Με τα πολλά το 20χρονο μανούλι δέχθηκε, είπε το “Ναι” με τον όρο να πάρει διπλάσια, 40 χιλιάρικα, και τη στιγμή της πράξης ο έτσι να έχει σκεπασμένο το πρόσωπό του με πετσέτα.
Έχει μείνει στην Ιστορία της πλατείας Εξαρχείων. Το “Σαράντα και πετσέτα!”. Ότι η πόρνη έκανε την δύσκολη, αλλά τελικά ''πήρε''τον πελάτη με 40 χιλιάρικα και πετσέτα, να είναι σκεπασμένη η κακασχημιά του. 
Διαβαστε ακομα:

Ο ΜΙΣΤΕΡ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ