ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΟΤΗΤΑΣ

Γενέθλια ο Παναθηναϊκός. Για το μέγα και αλησμόνητο γεγονός, πριν από δέκα χρόνια κι ακόμα την πληρώνει τη λέζα. Κι άγνωστο για πόσα χρόνια ακόμα θα την πληρώνει  Αναφέρομαι, βέβαια, στο φιάσκο της πολυμετοχικότητας, που στις 21 Μαΐου το 2008 είχε ανακοινώσει επίσημα και πανηγυρικά ο Τζίγγερ Βαρδινογιάννης, κάτω από την πίεση του Ανδρέα Βγενόπουλου και τη λαϊκή κατακραυγή.

Να, τούτο είναι το σχέδιο της πολυμετοχικότητας, είπε με συγκαλυμμένο προβληματισμό ο ανηψιός του ''καπετάνιου''. Μετά από δύο μέρες ο Βγενόπουλος διέλυσε την ΠΕΚ, την Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση, που σαν άλλος Σύριζα είχε στήσει, για να απαλλαγεί η ομάδα από τους Βαρδινογιάννηδες.

Δεν έχουν ειπωθεί όλα για το γκραν σουξέ φιάσκο, αυτό το έργο της πολυμετοχικότητας, που έπνιξε στα χρέη την ομάδα από τις παναθηναϊκάρες με τις βαρβάτες τσέπες. Αυτά που δεν ειπώθηκαν ποτέ, δεν γράφτηκαν ποτέ, σήμερα είναι μία επετειακή ευκαιρία να τα βγάλουμε στη φόρα.

Παρένθεση. Μόνον σε επιθεωρήσεις, σε ιλαροτραγωδίες, σε φαρσοκωμωδίες, σε κάθε είδους παρωδίες συναντάς όσα προέκυψαν σ' αυτό το αλλόκοτο κόλπο της πολυμετοχικότητας. Αλά ΠΑΣΟΚ ενωμένο δυνατό οι Τζίγγερ, Βγενόπουλος, Γιαννακόπουλος και Πατέρας υπέγραφαν σχεδόν κάθε μέρα ένα ατελείωτο σενάριο από προσωπικές κόντρες με αιχμηρές αλληλοκατηγορίες, και υπονοούμενα, και υποψίες. Ο Γιαννακόπουλος να ζευγαρώνει με τον Βγενό κατά Βαρδινογιάννη και μετά να τακιμιάζει με Τζίγγερ εναντίον Βγενό. Ο Πατέρας μία με τα δύο αδέλφια συμμαχία, μία στην κόντρα. Τέτοια. Φαιδρότητες.

Γιατί σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης ο τραπεζίτης στο βαρδινογιαννέικο; Ασφαλώς επειδή αγαπάει τον Παναθηναϊκό, ίσως και για να ενεργοποιήσει τη διαφημιστική δυναμική των επιχειρήσεών του. Τελικά, είναι άγνωστο εάν έπιασαν τόπο ή όχι τα 22 εκατομμύρια ευρώ που του ρούφηξαν οι μαύρες τρύπες της πολυμετοχικότητας. Ο ίδιος έλεγε στους επώνυμους πακετάτους, εφοπλιστές, εισοδηματίες και σία που τον ακολουθούσαν: “Να ρίξουμε το κάστρο των Βαρδινογιάννηδων!”. Όλο αυτό έλεγε. Ο Ξυλάς έχασε μόνον 300.000 ευρώ, ο Ζολώτας 10 εκ., ο Αγγελάκης 4 εκ. Οι Γιαννακόπουλοι, άλλο κόμμα αυτοί, γύρω στα 2,5 εκ.

Ο Τζίγγερ, από την άλλη, γιατί δέχθηκε την πολυμετοχικότητα; Οπωσδήποτε κάποιοι της προσκολλήσεως του είπαν “Προχώρα, Γιάννη, αφού εσύ θα κρατάς την πλειοψηφία των μετοχών, θα τους φας τα λεφτά που θα βάλουν...”. Στην πραγματικότητα ένας γυμνός, άοπλος Τζίγγερ απέναντι στη χούντα του Κόκκαλη στο πρωτάθλημα, ήταν ήδη σε μειονεκτική θέση. Δεν είχε άλλη επιλογή παρά να συμβιβαστεί προκειμένου να ηρεμήσουν οι Μάου-Μάου των οργανωμένων.

Τελικά. Ποτέ άλλοτε σε μία ΠΑΕ δεν μπήκαν τόσα πολλά λεφτά όσο στον το 2008 στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να καταχρεωθεί η ΠΑΕ κι ακόμα να κουβαλάει ανοικτές τις πληγές που της προκάλεσε η... οικονομική ενίσχυση από πράσινους μεγαλοεπιχειρηματίες. Σε κουβά με άδειο πάτο έπεσαν τα εκατομμύρια της πολυμετοχικότητας, στην ανώνυμη εταιρεία που μέχρι τότε ελεγχόταν από την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Με τόσα λεφτά όχι κοτζάμ Παναθηναϊκός, αλλά και ένας Αθηναϊκός θα είχε στην τσέπη το πρωτάθλημα για μια πενταετία τουλάχιστον. Ο Παναθηναϊκός αρκέστηκε σ' ένα, το 2010, και το πήρε από τον Ολυμπιακό που εκείνη την σαιζόν ήταν σκέτο ερείπιο. Τότε, άλλωστε, ο Κόκκαλης αποχώρησε με 12 πρωταθλήματα σε 14 χρόνια (!) και από το καλοκαίρι του 2010 εξαγόρασε την ΠΑΕ ο εφοπλιστής Μαρινάκης.