ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΤΟΥΡΕΣ ΟΠΑΔΟΙ

 

Προβλέπεται να φουλάρει το γήπεδο. Και κόσμος πολύς θα στηθεί στην τηλεόραση να μπανίσει το έργο. Το στρηπτήζ. Το ξεβρακωματάκι. Άνευ μουσικής υπόκρισης, το σώου ξεκινάει με ερώτηση. Πόσοι θεατές στο γήπεδο και τηλεθεατές από την πολυθρόνα περιμένουν να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο ποιότητας; Ίδια ερώτηση, με παραλλαγή. Πόσοι θα απογοητευθούν αν το ματς βγει μάπα, αλλά η ομαδάρα τους πάρει τη νίκη;

Νοσηρή είναι η σχέση με την ομάδα. Δεν ενδιαφέρεται ο οπαδός ως θεατής να πλησιάσει το ματς αγωνιστικά, τεχνικά, τακτικά, αθλητικά. Δεν είναι φίλος του ποδοσφαίρου όποιος πνευματικά και συναισθηματικά έχει αδυναμία να θαυμάσει το χορόδραμα της μπάλας από μια, από δυο ομάδες στο χορτάρι.

Οπαδός είναι και αναμενόμενο να επιθυμεί σήμερα τη νίκη της ομαδάρας του. Όχι μόνο τη νίκη, κύριε! Το ποδοσφαιρικό θέαμα προσφέρει κι άλλα πραγματάκια. Και στο φινάλε τι να την κάνεις τη νίκη με αντιποδόσφαιρο, με παρωδία ποδοσφαιρου. Επειδή γουστάρεις σινεμά είσαι τόσο μπάμιας να τη βρίσκεις και σε ταινία με κακούς ηθοποιούς, και υπόθεση της πλάκας;

Οπαδός για τα μπάζα είναι όποιος πάνω από το ποδόσφαιρο, αλλά και την ίδια την ομαδάρα του βάζει τη νίκη. Αδιαφορεί, δηλαδή, αν ο διαιτητής αλλοίωσε το αποτέλεσμα, αν κάποιοι ποδοσφαιριστές και από τις δύο πλευρές ήταν ανεπαρκείς, αν το ματς είχε ρυθμό λιποθυμίας, έλειπαν οι φάσεις που σε ξεσηκώνουν. 
Μια κουβέντα τελευταία. Δεν είναι ποδόσφαιρο όταν δεν συνεπαίρνει, δεν σε παίρνει από τη θέση σου να σε σηκώσει ψηλά, κι αν δεν σε καθηλώνει με τη μαγεία του.
Διαβαστε ακομα:

Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΙΣΤΑΝΩΝ