ΟΠΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ...
08/06/2024
•
Ο οπαδός θέλει νίκη. Μόνο νίκη. Πρώτα τη νίκη, και μετά να παίξει καλή μπάλα η ομαδάρα του. Οπαδός είναι, γι' αυτόν μετράει μόνο το αποτέλεσμα. Για τον οπαδό, είπαμε, πρώτα απ' όλα, πάνω απ' όλα και μόνο είναι η νίκη. Τίποτα άλλο. Έστω και με κάκιστο ποδόσφαιρο. Με κακάσχημη απόδοση. Αρκεί να νικήσει η ομαδάρα του.
Για την ποιότητα της ομάδας του θα μιλήσει μόνο αν αυτή παίξει πολύ καλά, αλλά θα χάσει το ματς. Τότε θα πει ''Αδικηθήκαμε, είμασταν καλύτεροι, έπρεπε να νικήσουμε... ''.
Αυτή είναι, κι αυτή θα 'ναι στους αιώνες των αιώνων η οπαδική κουλτούρα. Γιατί, όμως; Επειδή οι άνθρωποι είναι αυτοί που είναι. Επειδή δεν αλλάζουν, ούτε στο μέλλον θα κατασκευάζονται από άλλο υλικό.
Ο οπαδός δεν είναι φίλαθλος. Τόσο απλό. Δεν τον ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο. Οπαδός είναι, όχι φιλόμουσος, θεατρόφιλος, ποδοσφαιρόφιλος. Αγαπάει την ομάδα του, όχι το θέαμα που παρουσιάζει στο γήπεδο η ομάδα του. Τόσο απλό. Ο οπαδός ιφουσκώνει από ικανοποίηση με τη νίκη, έστω με τη πονηρή αβάντα του διαιτητή. Επειδή με το ποδόσφαιρο η οπαδική του σχέση δεν είναι πνευματική, ψυχική, ρομαντική. Η σχέση, σταθερή κι ακλόνητη, είναι μονάχα με την ομαδάρα του.
Ρεσιτάλ ποδοσφαίρου να δώσει η ομαδάρα του, αλλά να μην κερδίσει. Ο οπαδός θα στεναχωρεθεί. Θα πονέσει. Απεναντίας, θα νοιώσει τρισευτυχισμένος αν κερδίσει η ομαδάρα του. Λάθος. Στην πραγματικότητα, και δεν το γνωρίζει αυτό συνειδητά, η οπαδική οργασμική απόλαυση δεν προέρχεται από τη νίκη της ομαδάρας του, αλλά από την ήττα του καταραμένου αντιπάλου.
Διαβαστε ακομα: