Όλοι είναι καθαροί. Κανένας δεν έχει συμμετοχή, καμιά σχέση με βρωμοδουλειές. Οι στημένες διαιτησίες και τα ύποπτα αποτελέσματα είναι προϊόν μαγείας. Αυτή είναι η αλήθεια. Κάποιοι άγνωστοι, εκτός της αγνής ποδοσφαιρικής κοινωνίας, με μεταφυσικές ικανότητες είναι οι υπεύθυνοι- ματιάζουν διαιτητές και δικαστές. Πλαστογραφούν τα πρωταθλήματα. Αυτή είναι η εξήγηση γιατί στην Ελλάδα το πρωτάθλημα είναι σημαδεμένο, αλλά οι πρόεδροι των ΠΑΕ, όλοι τους πεισματικά παραμένουν στο πνεύμα της σχολής Καλογραιών, και είναι τακτικοί επισκέπτες του Αγίου Όρους. Δεν το έχουν πάρει πρέφα ότι άγνωστοι λάτρεις του βουντού, με απόκρυφες τελετές είναι σε θέση να επηρεάζουν την εξέλιξη κάθε αγώνα.
Να μιλήσουμε σοβαρά. Τέρμα η πλάκα. Από τη δεκαετία του '60 τα πάντα στο ντόπιο ποδόσφαιρο κινούνται γύρω από τη διαιτησία. Αυτή ήταν και είναι η μεγάλη αγωνία κάθε αφεντικού ομάδας. Πως θα πάρει το επάνω χέρι στα κοράκια. Ε, όποιος είχε την διαιτησία, είχε το ποδόσφαιρο δικό του. Κανένας πρόεδρος δεν διέθετε χρόνο και σκέψη και χρήμα προκειμένου να κτίσει ορθολογικά ομάδα ικανή να παίζει ποδόσφαιρο θεαματικό και ποιοτικό. Για δεκαετίες η λαχτάρα ο έλεγχος της διαιτησίας. Να τον πάρει αυτός, όχι ο άλλος πρόεδρος.
Η διαιτησία είναι δουλειά της ΕΠΟ. Της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, η οποία επιλέγει τους διαιτητές, τους ορίζει στους αγώνες και τους τιμωρεί. Αντιληπτό ότι όποιος πρόεδρος ΠΑΕ κάνει το κουμάντο στην ΕΠΟ έχει και τη διαιτησία στο τσεπάκι του. Επειδή παίζει η δημοκρατία είναι εύκολο, πανεύκολο να εκλεγεί η διοίκηση στην ΕΠΟ, που δεν έχει λόγο στη... διαιτησία. Αναλαμβάνει ο μηχανισμός εκείνου του προέδρου ΠΑΕ που είχε εξαγοράσει τους περισσότερους προέδρους τοπικών ενώσεων. Αυτοί ψηφίζουν στην ΕΠΟ.
Να περιοριστούμε στα τελευταία χρόνια, στην εποχή της περιβόητης Παράγκας. Η οποία δεν έκανε τίποτα περισσότερο απ' αυτό που γινόταν πριν. Η αλήθεια είναι ότι με την Παράγκα στήθηκε κανονική συμμορία και ''έπαιζε'' από Ά εθνική μέχρι ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Αναλάμβανε, δηλαδή, ομάδες εργολαβικά ή να τις προβιβάσει στην ανώτερη κατηγορία ή να τις ''προστατεύει''. Η δύναμη της Παράγκας ήταν η δυνατότητα να μανατζάρει την ΕΠΟ!!! Η ομοσπονδία ήταν το απόλυτα ενεργούμενο της Παράγκας.
Οι συμφωνίες της Παράγκας με τις ομάδες που ανελάμβανε τηρούνταν στο ακέραιο. Ο Παραγκάρχης σε μεγάλο βαθμό έφτιαχνε τους πίνακες διαιτητών στα πρωταθλήματα. Απ' αυτόν εξαρτάτο αν θα επιλεγούν, αν θα σφυρίξουν ή όχι στο πρωτάθλημα οι μαυροφόρες, Και όσοι ήταν διαιτητές της Παράγκας κονόμησαν πολλά λεφτά.
Όλα γινόντουσαν φανερά, όσο κι αν σήμερα διαβάζεται απίθανο αυτό. Τα λεφτά ο παραγκάρχης δεν τα έδινε στο χέρι του διαιτητή, αλλά τα κατέθετε στον τραπεζικό του λογαριασμό. Αναφέρω τούτη τη λεπτομέρεια για να τονίσω την μαύρη πραγματικότητα. Η Παράγκα δεν είχε ανάγκη να κρυφτεί, ενεργούσε ''νόμιμα'', με την έννοια ότι ήταν αποδεκτή στην ποδοσφαιρική μας κοινωνία. Με μια άλλη κουβέντα, έτσι έχει μάθει στην Ελλάδα να πορεύεται στο πρωτάθλημα η κάθε ομάδα. Μέχρι και σήμερα. Από εκείνη την ομάδα του καφενείου στη γειτονιά, μέχρι την ΠΑΕ με ιδιοκτήτη εφοπλιστή, βιομήχανο, καναλάρχη, μεγαλοεπιχειρηματία.
Ο Νο 1 δάσκαλος του παρασκηνίου ήταν ο Γιώργος Δέδες (1927-1999). Η ''μαμή'', όπως τον αποκαλούσε ο αποδυτηριάκιας. Στη φώτο, δεξιά ο Δέδες έχει την πλάτη του στο πηγαδάκι Δημητρίου Ιωαννίδη και Στυλιανού Παττακού της ''εθνοσωτήριου επανάστασης''.
Όλα άλλαξαν, δηλαδή όλα μπήκαν στο δρόμο για να στεριώσει η Παράγκα, όταν ο γυναικολόγος, ο οποίος ουσιαστικά ποτέ δεν άσκησε το ιατρικό επάγγελμα, άλλαξε στρατόπεδο. Βαζέλος από κούνια, δηλωμένος στην πλευρά του Γιώργου Βαρδινογιάννη, έκανε μεταγραφή στον Σωκράτη Κόκκαλη. κι όλα ήρθαν τούμπα. Η ΕΠΟ και η πριν την σούπερ λίγκα ΕΠΑΕ, ήταν γιουσουφάκια του Βαρδινογιάννη, αλλά σε μια νύχτα αποστασιοποιήθηκαν από τον Παναθηναϊκό. Ο Δέδες έκανε διοικητικό πραξικόπημα με το γκρουπ των ''προλετάριων'' ομάδων που έλεγχε και τα κόζα άλλαξαν υπέρ του Ολυμπιακού.
Έγιναν πολλά μέχρι να πυροβοληθεί από ''άγνωστο'' ο υπαρχηγός της Παράγκας.
Διαβαστε ακομα:
