ΝΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΛΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Ο θάνατος του Αργεντινού Χουάν Ραμόν Βερόν, ενός παιχταρά και πολύ σεμνού ανθρώπου, μας φέρνει αρκετά πίσω, στη χούντα, στο διάστημα της επταετίας όπου έγινε το σκάνδαλο των σκανδάλων. Κι αυτό, μετά από τόσα χρόνια, μας κάνει να μιλήσουμε ώριμα και ψυχρά. Ερχόντουσαν αλλοδαποί ποδοσφαιριστές ως... ομογενείς. Τέτοια ήταν η καραξεφτύλα που σχεδόν είχε νομιμοποιηθεί η κομπίνα. Και η δικτατορία πουλούσε το παραμύθι της κι αυτή ότι ήταν κάτι.. άλλο, ότι ήταν ντόμπρα και σπαθάτη.
Το 1972, λοιπόν, ήρθε ''η μάγισσα'', όπως ήταν το παρατσούκλι του Αργεντινού Χουάν Ραμόν Βερόν, στον Παναθηναϊκό επί Πούσκας. Το ίδιο παρατσούκλι φορούσε και ο γιος του, άλλος μέγας παικταράς από την Εστουντιάντες κι αυτός, που έκανε κορυφαία καριέρα στην Ιταλία, 4-5 ομάδες και Αγγλία, Τσέλσυ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ξεφύγαμε.
Ο Ραμόν, ο συγχωρεμένος, γεννήθηκε το 1944 κι όταν είχε πέσει η χοντρή πείνα στην Αργεντινή, υποχρεώθηκε να ξενητευτεί στην Ελλάδα, να καταλήξει στον Παναθηναϊκό κι όχι στον Ολυμπιακό που τον ήθελε.
Διαβαστε ακομα: