ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ

Ο αποδυτηριάκιας θα στα πει όλα. Είμαστε στο σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δηλαδή; Τους διόριζαν σ’ ένα κρατικό μαγαζί, σε μία τράπεζα, που σε κάποιο άλφα βαθμό παίζει το ρόλο του στην εθνική οικονομία, στα συμφέροντα της χώρας, κι αυτοί λαμογιάριζαν.

Με αφορμή, λοιπόν, τις κατηγορίες και τα εντάλματα σύλληψης και μακρυά από το συγκεκριμένο σκάνδαλο, έχουμε και λέμε. Είσαι ο κουμανταδόρος σε μία τράπεζα, κρατική ή, ιδιωτική. Έχεις στην καβάτζα πακέτο ατελείωτο. Και τι κάνεις όταν είσαι απατεώνας κλάσεως κι όταν δεν λειτουργούν οι θεσμοί;

Δίνεις π.χ. ένα δάνειο σκέτο, διακόσα, πεντακόσα εκατομμύρια σε κάποιον που δεν το δικαιούται. Σε κάποιον που είναι απίθανο να στο αποπληρώσει. Γιατί; Για να κονομήσεις εσύ προσωπικά ο κουμανταδόρος της τράπεζας. Πώς;

Λες στον πονηρό επιχειρηματία: «Τσάκω μια διακοσοπενηνταρού π.χ., και πήγαινε να αγοράσεις ένα παπόρι στο όνομα της τάδε off-shore που ανήκει σε εμένα. Βάλε τόσα στο παντελόνι για πάρτη σου και με τα υπόλοιπα θα παίζεις στο χρηματιστήριο τις μετοχές που θα σου υποδεικνύω».

Πήρες χαμπάρι; Πήρα να λες. Χοντρά και αφράτα στα γράφω. Το δάνειο αποπληρώνεται στις δόσεις του για κάποιο διάστημα και μετά χάνεται η μπάλλα και η σφυρίκτρα του διαιτητή.

Η πλάκα είναι ότι στην κομπίνα μπαίνουν και μοναστήρια. Φθάνει. Όχι άλλα.

Διαβάστε ακόμα:

Όταν τα μήντια γίνονται και εισαγγελείς