ΕΙΣΑΙ ΠΑΛΑΜΙΔΑ, ΕΙΜΑΙ ΚΑΡΧΑΡΙΑΣ

Ποιος θα κερδίσει στον πόλεμο του ισχυρού με τον ανίσχυρο; Δεν μιλάμε για ποδόσφαιρο όπου παίζει η έκπληξη, άρα λόγω υψηλής απόδοσης ρισκάρει ο άλλος να ποντάρει στη νίκη του αδύναμου. Πόλεμος και στο ποδόσφαιρο, όμως με μπάλλα, όπου το αποτέλεσμα επηρεάζεται από δοκάρια, από γκίνια, από το κοράκι.

Έχασε, λέει, τον πόλεμο η Αργεντινή με τους δανειστές της. Αυτός, ναι, είναι ο πραγματικός πόλεμος. Χειρώτερος απ' εκείνον που γίνεται με όπλα, με αληθινά πυρά. Η μεγάλη ζημιά, η πιο μεγάλη είναι να χάσεις τον πόλεμο από τον αντίπαλο, από τον εχθρό που δεν παλεύει με πυραύλους και φρεγάτες.

Αυτός που πολεμάει με τανκ και στρατούς τι περισσότερο να σου κάνει από το να μπει στα χωράφια σου. Δεν θέλει να σου πιει το αίμα, να σε τελειώσει. Γιατί να το κάνει; Ο άλλος που πολεμάει με το χρήμα, που δεν θέλει τίποτα άλλο από χρήμα, αυτός είναι που δεν πρέπει να πέσεις στα δόντια του. Είσαι παλαμίδα και είναι καρχαρίας.

Λέμε για την Αργεντινή. Άνισος αγώνας. Άνισος πόλεμος. Το κοράκι αντιπροσωπεύει μονάχα τον εαυτό του. Και παίζει με ποιον; Με την κυβέρνηση μιας χώρας. Με τους εκλεγμένους πρωθυπουργό, υπουργούς. Μ' αυτούς, δηλαδή, που δεν εκπροσωπούν το τομάρι των ψηφοφόρων τους. Γι' αυτό, σου λέω. Άνισος πόλεμος.