ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ

Όποιος μπουκάρει πρώτος. Αυτό ήταν το σκηνικό στη μετακομουνιστική Ρωσία. Όποιος είχε τα άντερα να ξεκοιλιάσει τον άλλονα που θα βρεθεί στο δρόμο του. Ακριβώς έτσι και χωρίς υπερβολή. Ό,τι είχε στην ιδιοκτησία του το κράτος, ό,τι διαχειριζότανε το κράτος βγαίνει στο σφυρί εν ψυχρώ από τον Γιέλτσιν.

Όσοι, λοιπόν, είχαν μαζέψει τίποτα ψιλά στην άκρη από κάποιες δουλίτσες επί Γκορμπατσώφ, όταν είχε αρχίσει να λασκάρει το σύστημα, τα έσπρωξαν ως εγγύηση και βούτηξαν τούτο και το άλλο. Ποια περεστρόικα να αντέξει όταν άρχισαν να δουλεύουν οι μηχανές και η πίεση για την αλλαγή.

Άγριος τόπος, ακατοίκητη η Σιβηρία, που έτσι και χαθείς, χάθηκες. Την μάθαμε από τις εξορίες και τις ερημιές της. Λες Σιβηρία και η σκέψη πάει στο πολικό κρύο, σε περιοχές αραιοκατοικημένες. Εκεί παίχθηκε το έργο με τους ολιγάρχες. Ένας απ' αυτούς ο γνωστός και μη εξαιρετέος ιδιοκτήτης της λονδρέζικης Τσέλσυ Ρομάν Αμπράμοβιτς, που γεννήθηκε σα σήμερα, 24 Οκτωβρίου, το 1966.

Ο Αμπράμοβιτς δίνει μια εγγυητική και παίρνει το εργοστάσιο στο Κράσναγιασκ, το μεγαλύτερο στον κόσμο στην παραγωγή αλουμινίου. Δεν είναι ο μοναδικός παίκτης. Είπαμε. Όποιος μπουκάρει. Γαμιέται χωρίς προφυλακτικά η γκλάσνοστ, η διαφάνεια.

Γίνονται τέρατα και σημεία. Αμέτρητες δολοφονίες, γνωστών και αγνώστων. Ξεπαστρεύονται μπράβοι και αυλικοί των ισχυρών. Μέχρι που ξαφνικά το τρελό ροκ σταματάει, η μπάντα κατεβαίνει από το πάλκο και ακούγεται μουσική μελωδική και ηρεμεί ο τόπος. Το εργοστάσιο κατοχυρώνεται στον 26χρονο Αμπράμοβιτς.

Διαβάστε ακόμα:

Πριν την Τσέλσυ, ιδιοκτήτης πολιτείας