ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Αν δεν ξαναρχίσει να λειτουργεί η φουφού του καστανά στην οδό Σοφοκλέους, κανείς στην κεντρική αγορά της Αθήνας δεν θα πειστεί ότι πέρασε η κρίση. Ήταν μία από τις εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, που πέρασαν στην ιστορία. Το μαγαζάκι έβαλε λουκέτο προ διετίας και ο ιδιοκτήτης του το πάρκαρε στο πεζοδρόμιο ακριβώς απέναντι από το παλιό χρηματιστήριο. Ίσως για να θυμάται την εποχή που οι άνθρωποι είχαν λεφτά ακόμη και για πέταμα.

Η κρίση χτύπησε άλλη μία βαριά βιομηχανία. Το σαλεπιτζήδικο της Ομόνοιας. Μεγάλα τα κεσάτια. Ίσα-ίσα που βγαίνει το μεροκάματο. Ευτυχώς έδωσε δουλειά στον σπουδαγμένο γιο του ιδιοκτήτη. Το ...εργοστάσιο μεταφέρθηκε στην Αθηνάς, ενώ ένα άλλο, μικρότερο λειτουργεί στην Ερμού. Οι νέοι πάντως ελάχιστα γνωρίζουν για το σαλέπι, το καταπληκτικό αυτό ρόφημα που ζεσταίνει τα σωθικά και ηρεμεί το στομάχι.

Προχωράμε στη ...βιομηχανική ζώνη της Ερμού. Όπου ανθεί η μουσική βιομηχανία της μοναδικής λατέρνας που κυκλοφορεί στο κέντρο. Ή μήπως και σε ολόκληρη την Αθήνα; Η ταμπέλα στην μπροστινή της πλευρά τα λέει όλα. Λατέρνα φτώχια και φιλότιμο. Ελάχιστα τα ψιλά στο δισκάκι του μαέστρου. Οι περαστικοί φοβούνται ότι σύντομα θα γράψει κλειστόν.

Στην περιοχή γύρω από την Ομόνοια πιάνεται η ψυχή σου. Περίπτερα, πολλά περίπτερα έχουν κλείσει. Ήταν τα πολυκαταστήματα του παρελθόντος, που δεν μπόρεσαν να κρατηθούν στη ζωή. Η κατανάλωση προϊόντων καπνού μειώθηκε κατά 30%, εφημερίδες δεν διαβάζει πια ο κόσμος κι όλα τα άλλα κάτω. Πολύ κάτω. Όσα περίπτερα σώθηκαν πουλάνε από δερμάτινες ζώνες μέχρι γυαλιά πρεσβυωπίας.

Αυτή ήταν η ελληνική οικονομία...

Διαβάστε ακόμα:

«Τακτοποιήθηκαν οι αυθαιρεσίες Καλατράβα