ΠΑΛΙΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΣΚΡΟΥΤΖ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Ποτέ οι λεφτάδες αυτής της χώρας δεν ήταν τόσο λεφτάδες, αλλά και συγχρόνως τόσο άπληστοι, όσο οι σημερινοί. Χάρη σε επιφανείς Έλληνες παλαιότερων χρόνων, η οικονομική επιφάνεια, είχε γίνει συνώνυμη με την ευεργεσία και την φιλανθρωπία.

Σήμερα οι πλούσιοι, εκτός εξαιρέσεων φυσικά, όχι μόνο δεν δίνουν, αλλά παίρνουν. Κι αν δεν τους τα δίνουν νόμιμα, τα κλέβουν, άλλοτε με τη φοροδιαφυγή και άλλοτε με τις υπερτιμολογήσεις προμηθειών και εργολαβιών.

Η χώρα βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Οι Έλληνες πεινούν και το κράτος αδυνατεί να τους παράσχει ακόμη και τα στοιχειώδη. Τι κάνουν οι εύποροι. Αν δεν έχουν πάει για χιόνια στο Γκστάντ, θα τους βρει κανείς στην Ελβετία ή στον Μαυρίκιο για διακοπές. Ποτέ δεν βρίσκεις έναν πλούσιο όταν τον χρειάζεσαι, αυτό είναι κανόνας.

Δεν ξέρω τι θα έκανε στη σημερινή δύσκολη συγκυρία ο μέγας ευεργέτης Γ. Αβέρωφ, ξέρω όμως τι έκανε σε ανάλογη περίπτωση γύρω στα 1870, όταν και τότε η χώρα αντιμετώπιζε μέγα οικονομικό πρόβλημα. Ο Αβέρωφ, λοιπόν, αφού πλούτισε όχι σαν εργολάβος δημοσίων έργων στην ημεδαπή, αλλά σαν σκληρά εργαζόμενος μετανάστης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, επέστρεψε στην πατρίδα του και άρχισε να μοιράζει. Πάρτε για ορφανοτροφεία και εκπαιδευτήρια, πάρτε για οικονομικές ενισχύσεις απόρων, πάρτε, πάρτε. Μαζί με τους συμπατριώτες του από το Μέτσοβο, Τοσίτσα και Στουρνάρη, έχτισαν το Μετσόβειο Πολυτεχνείο . Ο ίδιος πλήρωσε και για την ανέγερση της σχολής Ευελπίδων, αλλά και τη ναυπήγηση του θρυλικού θωρηκτού Αβέρωφ.

Παρόμοια είναι και η ιστορία των επίσης μεγάλων ευεργετών Ευάγγελου και Κωνσταντίνου Ζάππα. Τα λεφτά τους ήταν επίσης εισαγόμενα, από τη Ρουμανία, όπου είχαν μεταναστεύσει. Είχαν κάνει μεγάλη περιουσία, εργοστάσια, μύλους και ρευστό. Με δικά τους χρήματα, πήραν βαθιές ανάσες πολλά χωριά της Ηπείρου, χτίστηκαν σχολεία, δόθηκαν υποτροφίες και δωρεές σε πανεπιστήμια, αναμαρμαρώθηκε το Παναθηναικό Στάδιο και χτίστηκε το Ζάππειο Μέγαρο.

Τι κάνουν οι σημερινοί λεφτάδες. Θα σας πω μία ιστορία. Όταν τον πρώτο χρόνο της οικονομικής κρίσης ο τότε πρόεδρος των Ελλήνων εφοπλιστών πρότεινε στους συναδέλφους του να δώσουν από 30.000 ευρώ για την ελάφρυνση του δημοσίου χρέους, οι εφοπλιστές θεώρησαν αστείο το ποσό και επιφυλάχθηκαν να δράσουν μονομερώς. Και μην είδατε τον Παναή...

Διαβάστε ακόμα:

Ποιοι καλύπτουν ποιους στην Ελλάδα