ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΚΟΛΛΑΝΕ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Κάποτε -και εννοώ τα χρόνια της ευμάρειας- όποιος έμπαινε έστω και για μία μέρα στο δημόσιο, δεν έφευγε ποτέ. Η διαδικασία ήταν έκτακτος ορισμένου χρόνου, συμβασιούχος αορίστου χρόνου, μόνιμος.

Η τρόικα βρήκε το δημόσιο με 1,2 εκατ. υπαλλήλους. Σήμερα πάει να γίνει το ίδιο με τους διοικητές των αμέτρητων φορέων του δημοσίου, τα μέλη των Δ.Σ. τους και τους μετακλητούς υπαλλήλους τους. Κανείς δεν παραιτείται, παρά τις εκκλήσεις των νέων υπουργών, τα παρακάλια και τις απειλές.

Και το κάνουν για τρείς λόγους. Πρώτα για να πάρουν αποζημίωση, δεύτερον για να τους απολύσουν και έτσι να διεκδικήσουν δικαστικά και πρόσθετη αποζημίωση και τρίτον γιατί κάποιοι τους έχουν ψιθυρίσει ότι τον Ιούνιο αλλάζει κυβέρνηση, οπότε θα παραμείνουν στη θέση τους.

Ο Π. Κουρουμπλής έδωσε προθεσμία έως τις 30 Απριλίου στις διοικήσεις των νοσοκομείων για να του υποβάλουν τις παραιτήσεις τους, αλλά είναι βέβαιο ότι το τελεσίγραφο αυτό θα απορριφθεί. Τα κομματικά στελέχη που επανδρώνουν τις επίζηλες αυτές θέσεις έχουν τη νοοτροπία μονίμου και αναντικατάστατου.

Απολαύστε τώρα και τα κατορθώματα στελέχους της κυβερνητικής πλευράς. Πρόκειται για συνδικαλιστή στο χώρο των Τραπεζών, απ' όπου συνταξιοδοτήθηκε το Δεκέμβριο του 2013 με τη διαδικασία της εθελουσίας εξόδου. Έμεινε, όμως, στο συνδικαλιστικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και πέρυσι κατήγγειλε ως σκάνδαλο την πρόσληψη μιας κυρίας στην Εθνική Τράπεζα, με αποδοχές 7.000 ευρώ. Πρόσφατα, όμως έκανε το ίδιο. Η διοίκηση της Λούκας Κατσέλη τον διόρισε σύμβουλο με μισθό 7000 ευρώ. Αυτό θα πει στέλεχος κυβερνητικού κόμματος εν Ελλάδι...

Διαβάστε ακόμα:

Ατάκες μεγάλων ανδρών για τον δανεισμό