ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕ ΤΟΝ «ΝΤΑΒΑΤΖΗ»

Είσαι πρωθυπουργός κι ένας επιχειρηματίας είναι «ανοικτός», τι κάνεις; Μαζεμένα τα ράμματα στη γούνα του νταβατζή που σημαίνει ότι άνετα η δικαιοσύνη του περνάει τη σούβλα μέσα από τα άντερα του. Και ανάλογα με το παράγγελμα, τον στριφογυρίζει όπως το κοκορέτσι στην φωτιά επάνω. Στην καλύτερη, τον τσουρουφλίζει, δεν τον μπουζουριάζει κιόλας στη φυλακή, τον στέλνει σπίτι του.

Την ταλαιπωρία δεν την γλυτώνει ο επιχειρηματίας, αν είναι εκτεθειμένος με τις ενέργειες του στο νόμο. Εξαρτάται, βέβαια, από το πώς θα τον παίξει η δικαιοσύνη, αλλά και το κυβερνείο, η συμμορία του κυβερνήτη της χώρας.

Επανέρχομαι στο ερώτημα. Εσύ, αναγνώστη, αν ήσουν πρωθυπουργός πώς θα κουμαντάριζες το έργο; Κατ’ αρχήν, να ληφθεί υπ’ όψιν ότι βολεύει να έχει το πρόσωπο «δοσοληψίες» με τη δικαιοσύνη. Να βρίσκεται σε δύσκολη, σε μειονεκτική κατάσταση και προφανές για να καθαρίσει, να μην καταλήξει στη μπουζού, να δεχθεί ό,τι του ζητήσει ο πρωθυπουργός.

Ως πρωθυπουργός, λοιπόν, πουλάς εσύ το γνωστό παραμύθι, ότι είσαι ενάντια στην διαπλοκή, κάθετα υπέρ της διαφάνειας, ασυμβίβαστα υπέρ της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης, όμως στην πράξη, πώς παίζεις στην περίπτωση; Να σου πω εγώ.

Τα βάζεις κάτω και τα ζυγίζεις τι σε συμφέρει. Ποιό είναι το πολιτικό και οικονομικό σου προσωπικό όφελος. Να τον στείλεις στα σίδερα τον άλλον ή, πάντα μέσω τρίτου προσώπου, να νταραβεριστείς μαζί του. Αφήνεις ελεύθερες τις διαδικασίες να κινηθούν ή να κάνεις κράτει στα λουριά στα σκυλιά. Στο φινάλε, όποτε κρίνεις διαφορετικά, αφού τον κρατάς στο χέρι τον άλλον, αφήνεις λάσκα τα λουριά.

Διαβάστε ακόμα:

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ!