ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΡΕ, ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΑΡΑΣ!

Λένε “μεγάλη ομάδα” τον Ολυμπιακό. Το παραμυθάκι. Το ίδιο και για τον Παναθηναϊκό, ότι κι αυτός είναι μεγάλη ομάδα, έχει Ιστορία, παρελθόν ένδοξο, επιτυχίες αξιομνημόνευτες. Κάτι τέτοια που δεν πιάνουν μια.

Να πάμε παρακάτω; Στην ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Άρη, τον Πανιώνιο, τον Ηρακλή; Όλες αυτές οι ομάδες είναι… ελληνικές, όμως όχι και μεγάλες.

Μεγάλη ομάδα είναι αυτή που παίζει μεγάλο ποδόσφαιρο, όχι επειδή έχει μεγάλο μπούγιο οπαδών. Μεγάλη ομάδα είναι εκείνη που έχει μεγάλο ήθος. Που οι άνθρωποι της, αλλά και οι οπαδοί της δεν βρίζουν, δεν καταφεύγουν σε αλητείες, σε τραμπουκισμούς.

Η μεγάλη ομάδα δεν έχει ανάγκη κανέναν μεγαλοεπιχειρηματία. Ο φραγκάτος έχει ανάγκη το μαγνητισμό και την αναγνώριση της αληθινά μεγάλης σε αξία και παράδοση ομάδας.

Τι γίνεται, όμως! Οι ίδιοι οι οπαδοί αναδεικνύουν το φουκαραδισμό της δικιάς τους “ομαδάρας” όταν παραδέχονται πως το παρόν και το μέλλον τους εξαρτάται από την... τσέπη της προεδράρας. Τόσο μικρή είναι η “ομαδάρα” τους. Να έχουν ανάγκη τα πακέτα, όχι τον ίδιον τον μεγαλοεπιχειρηματία ως επιχειρηματία, ως διαχειριστή άξιο και αποτελεσματικό, ως προσωπικότητα. Αποδέχονται τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ακόμα κι αν είναι ανίκανος στο ποδόσφαιρο, στην πραγματικότητα αδιάφορος. Αρκεί το πρόσωπο να διαθέτει πουγκί και να πλασάρεται ως… αγαπητικός της ομάδας, και γαμώ τον παθιασμένο οπαδό.

Μεγάλη ομάδα στ’ αλήθεια, όχι στη φαντασία του οπαδού, είναι εκείνη η οποία δεν έχει ανάγκη κανέναν! Εκείνη που θα πει: “Πάρε δρόμο, ρε, άχρηστε, δεν τα θέλουμε τα λεφτά σου. Η δύναμη είναι η ομάδα, όχι εσύ…”.

Λένε “επάνω απ’ όλα είναι η ομάδα”. Πέη μπλου. Μια ζωή βλέπω μόνον οπαδούς, οργανωμένους κι όχι, να αγωνιούν για να πάρει κάποιος την ομαδάρα τους. Ή, μην τυχόν και τους… εγκαταλείψει. Από την άλλη, δεν έχω δει μέχρι σήμερα, εκτός από κάτι λαμόγια σεσημασμένα, έναν αξιοπρεπή χωρίς παρελθόν στα γήπεδα, που να την ψάχνει να εμπλακεί στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Διαβάστε ακόμα:

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ... ΠΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ