ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΠΛΑΣΙΕ Ο ΑΗ ΒΑΣΙΛΗΣ

Τι έγινε, ρε; Ήρθε πάλι ο άγιος Βασίλης, παρά τα κιλά του και τα χρόνια την έκανε από την καμινάδα. Κάθε χρόνο παίζει το ραντεβού. Τον περιμένουν τον μπάρμα. Κι όχι με άδεια χέρια. Μιλάμε για τον Θεό των παιδιών. Τον πιο αγαπημένο τους άγιο. Επειδή είναι ταυτισμένος με τα δώρα. Με τα παιχνίδια.

Σ' άλλους αρέσει το παραμύθι του άη Βασίλη. Άλλους ενοχλεί η αγιοποίηση, η ηρωοποίηση του μπάρμπα. Με την ευθύνη, μάλιστα των μεγαλύτερων οι οποίοι παρουσιάζουν στην πιτσιρικαρία μία ανύπαρκτη ιστορία. Κανονική απάτη.

Το παπαδαριό τι λέει; Μούγκα. Δηλαδή; Κάνει το κορόιδο, δεν ανοίγει τα χαρτιά του. Γιατί, σου λένε, να πάμε κόντρα στο μπούγιο των... ''πιστών'' που τον έχει υιοθετήσει αυτόν τον καθολικό και μπαλαμούτη αγιοβασίλη. Μόνο οι της βαρειάς ορθοδοξίας θεούσες λένε ότι ο κανονικός Αϊ-Βασίλης δεν έχει σχέση με τον εμπορικό άγιο Βασίλη που λανσάρεται ως πλασιέ και τον κατασκεύασαν για λόγους καταναλωτικούς.

Να, όμως, που ο σουπερμαρκετίστικος αη βασίλης υμνείται και τραγουδιέται. Κι αυτόν ακριβώς περιμένουν τα παιδάκια, όχι τον άλλον, τον υποτιθέμενο ορίτζιναλ. Αυτός που παίζει μπάλα κάθε χρόνο είναι ο Βασίλης με τα κατακόκκινα ρούχα, τα γένεια και τα άσπρα μαλλιά, και πάντα με το ρούχο της θρησκείας. Όχι με το ρούχο του σκεπτόμενου, του στοχαστή, του φιλοσόφου, του δημιουργού, του επιστήμονα. Όχι τέτοια πράγματα. Το κατάστημα δεν πουλάει σκέψη, ούτε προβληματισμό. Το αληθινό φως είναι το ψέμα. Το παραμύθι.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΣ Ο ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΑΗ - ΒΑΣΙΛΗΣ