ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΕΝΟΥΝ ΠΙΑΤΑ

Πως τα φέρνει τούμπα η ζωή. Από τη δεκαετία του ’60 άρχισαν να δουλεύουν οι μηχανές στην Ελλάδα και να κυκλοφορεί χρήμα. Λεφτά μπαίνανε απ’ έξω, από τους Έλληνες ναυτικούς. Κάθε οικογένεια σχεδόν είχε έναν στη θάλασσα. Λεφτά και από τον τουρισμό. Στην Ελλάδα υπήρχε η οικονομική άνεση, στην πείνα οι παραμύθι φούρναρης σοσιαλιστικές χώρες της γειτονιάς μας. Αλβανία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία.

Βούλγαρος τουρίστας στην Ελλάδα; Σενάριο πολιτικής φαντασίας. Από τη δεκαετία του ’70 ο μέσος Έλληνας έγινε γιωταχής, καβάλαγε το αμάξι και Χριστούγεννα, Πάσχα και όποτε έβρισκε τριήμερα την κοπάναγε στο χωριό του. Από τότε ξεκίνησαν και οι εξορμήσεις, τετραήμερες, εξαήμερες, πρώτα με πούλμαν μέχρι τη Βάρνα της Βουλγαρίας.

Και ήρθε το πράμα να βλέπεις σήμερα στην Αθήνα πολλά αυτοκίνητα Ι.Χ. με βουλγάρικες πινακίδες. Και κάθε Πάσχα Σέρβοι και Βούλγαροι, μιλάμε για χιλιάδες, πολλές χιλιάδες Ι.Χ. περνάνε τα σύνορα. Λιγότεροι Ρουμάνοι. Οι Βαλκάνιοι έχουν κάνει... γειτονιά τους τη Χαλκιδική. Γιατί όχι, έρχονται σε καλύτερο τόπο και τρώνε πιο φθηνά απ’ ό,τι στην πατρίδα τους.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ…