ΒΑΖΟΥΝ ΧΕΡΙ ΟΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ

Σαλτάρεις. Μέχρι το ταβάνι πετάγεσαι με κάποια πράματα που ακούς. Παιδιά από το δημοτικό σχολείο θα κάνουν μαθήματα για να γνωρίσουν τι είναι το... χρηματιστήριο. Στην Κίνα. Πόσο αλλάζει ο κόσμος γύρω μας, στα χρόνια μας. Με απίθανες ταχύτητες, απρόβλεπτες. Πως να προλάβουν όλοι να πάρουν το τραίνο της γραμμής! Δεν γίνεται. Οι 999 στους χίλιους θα φτάσουν καθυστερημένοι στο σταθμό.

Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε με την Κίνα σ' άλλον πλανήτη. Σήμερα είναι δίπλα μας. Έλληνες, όπως και εκατομμύρια(!) άλλοι ξένοι βρίσκονται στην πολυπληθέστερη χώρα της γης, εκατομμύρια Κινέζοι έχουν απλωθεί σε κάθε γωνιά της γης. Μια Κίνα που τα τελευταία 40 χρόνια κυβερνάται πιο σκληρά απ' ό,τι την εποχή του Μάο, αλλά είναι μια άλλη Κίνα. Καπιταλιστική, αλλά με πολιτικό καθεστώς απόλυτα ολοκληρωτικό. Μονοκομματικό. Και επειδή υπάρχει ελεύθερη οικονομία, μιλάμε και για γαμώ τα λεφτά.

Το χρήμα. Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα οι Κινέζοι κάνουν χοντρό, πιο σωστά ηγετικό παιχνίδι στην παγκόσμια οικονομία. Όχι η κομουνιστική ιδεολογία, από την οποία υποτίθεται δεν έχει απομακρυνθεί το κόμμα, το μοναδικό της εξουσίας. Όπου θέλουν, σε κάθε τόπο βάζουν χέρι οι Κινέζοι με τα φράγκα τους. Για τους πάντες είναι ένας συμπαίκτης.

Έχουν χρήμα. Ουδείς ασχολείται τι βιόλα βαράει το κομουνιστικό κόμμα, όπου ο γραμματέας του συμπεριφέρεται ελεώ Μαρξ ως ο αυτοκράτορας των αυτοκρατόρων. Ο υπέρτατος άρχων πασών των ουρανών στο ηλιακό σύστημα. Όπως στο λέω. Μιλάει το χρήμα. Αυτό που δεν έχει πατρίδα, ούτε ιδεολογία. Επειδή το χρήμα μόνο ένα πράμα θέλει. Με τίποτα δεν χορταίνει. Τον ήλιο και το φεγγάρι, μαζί και τα αστέρια όλα να του δώσεις, το χρήμα θα μείνει πεινασμένο.

Χρήμα. Αυτό θέλει το χρήμα. Μόνον χρήμα. Όπως το λέω. Αν το χρήμα δεν ταϊστεί με χρήμα, μ' άλλο χρήμα, να μη σταματά να θέλει χρήμα το χρήμα, τότε θα πεθάνει. Θα μαραζώσει. Το χρήμα, γι' αυτό μιλάμε.

Ο καπιταλισμός θέλει υψηλώτερα κέρδη, χαμηλώτερα κόστη. Σαν τις νταρντανόμυγες που από ένα χιλιόμετρο μακριά μυρίζουν το φρέσκο σκατό και την πέφτουν επάνω με ευτυχία, έτσι έτρεξε το παγκόσμιο καπιταλιστικό φόρουμ της Δύσης κι εγκαταστάθηκε στην Κίνα. Αμερικάνοι, Αυστραλοί, Καναδοί, Γιαπωνέζοι, Ευρωπαίοι, οι πάντες για λόγους οικονομικών συμφερόντων θέλοντας και μη παίζουν το παιχνίδι της Κίνας.

Γιατί; Ο καπιταλισμός δεν βλέπει μπροστά. Αδυνατεί. Βλέπει μόνο το σήμερα, τι κάνουμε τώρα, πόσα κερδίζουμε σήμερα. Το ξέρουν ότι ο Δράκος της Κίνας θα τους καταπιεί. Όσο κρατήσουν, λοιπόν.

Διαβάστε ακόμα:

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΞΕΣΚΙΣΑΝ, ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ Η ΜΠΑΛΑ