ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ ΜΑΣ ΞΕΣΚΙΖΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΡΟΙΔΑ
Δεν καταλαβαίνω αυτή την made in Greece γκρίνια πασπαλισμένη με ευρωπαϊκή σως για τα λεφτά που ζητάνε οι εστιάτορες στην Μύκονο. Τόσο κάνει, κύριε, το καλαμαράκι και η σαλάτα, τα στρείδια και η μακαρονάδα. Τι θα πει οι τιμές είναι τσουχτερές; Στο φινάλε, δεν είναι όλα τα νησιά ίδια, εννοώ ότι π.χ. τη μπύρα ίδιας μάρκας δεν θα την πληρώσεις το ίδιο στα Σεπόλια και στην Μύκονο. Τόσο κοστίζει η μελιτζανοσαλάτα στη χασαποταβέρνα, τόσο στο ρεστωράν με τραπεζομάντηλο.
Λέω κουβέντα φρέσκια επιχειρηματία σκαφάτο που χρόνια πολλά πηγαινοέρχεται τα καλοκαίρια σε Πάρο και Μύκονο. Και ποιος δεν τον ξέρει, και ο ίδιος ξέρει όλους τους σερβιτόρους με τα μικρά τους ονόματα. Όπως λέμε φρέσκο ψάρι, η κουβέντα του είναι φρεσκότατη, μια-δυο ημερών.
- Μας έχουν πιάσει τον κώλο οι μαγαζάτορες. Κοπανάνε τιμές όσο γουστάρουν και συμπεριφέρονται σε βιομήχανους και εφοπλιστές σα να τους έχουν στη ξεφτύλα. Αυτά μέχρι πέρυσι... Φέτος ο τζίρος έχει πέσει κοντά στα είκοσι τα εκατό και τους βλέπεις αλλαγμένους. Σου λέω τι γινόταν τα τελευταία χρόνια. Μεγάλα ονόματα, δυνατά πορτοφόλια και έφταναν να παρακαλάνε να τους κρατήσουν τραπέζι στα φιρμάτα ρεστωράν.
Εγώ επιμένω στο άλλο. Ακαταλαβίστικο να έχει γίνει θέμα στην Ευρώπη η ακρίβεια στη Μύκονο, στο φαγητό και τη διασκέδαση, στο ναρκωτικό και την πορνεία. Τίποτα δεν είναι με το ζόρι. Αν θες πας, αν δεν θες διαλέγεις άλλο νησί. Και για να ξέρουμε τι λέμε, τις τιμές στη Μύκονο δεν τις σήκωσαν οι μαγαζάτορες, αλλά τις διαμόρφωσαν οι επώνυμοι με τη φαρδιά τσέπη τους.
Διαβάστε ακόμα: