ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΥΤΟΥΡΟΥ ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ

Είμαι από χωριό και δεν το καταλαβαίνω. Με το που βγαίνει ο Μητσοτάκης σε μια μέρα σα να ήρθαν τα πάνω κάτω. Τα κάτω επάνω. Μα, δεν άλλαξε τίποτα. Και πως είναι δυνατόν να αλλάξει κάτι σε μια μέρα. Σε μια εβδομάδα. Σ' ένα μήνα. Εγώ που είμαι από χωριό ξέρω ότι οι αληθινές αλλαγές γίνονται με το... στόμα των πολιτικών, όχι στην πράξη. Πέφτει ο σύριζας και μας πλακώνουν μειώσεις φόρων, αυξήσεις συντάξεων, προσλήψεις στο δημόσιο. Περίεργα πράγματα.

Σε δημόσια υπηρεσία, κάποιο υπουργείο, σε δημόσια επιχείρηση, εργάζονται παραπανήσιοι υπάλληλοι. Γνωστά πράγματα. Αντί για εκατό π.χ. ανθρώπους πληρώνονται διακόσοι, 350, τόσοι. Τι έπρεπε να γίνει; Το αυτονόητο. Οι περισσευούμενοι να πάνε σπίτι τους. Να αλλάξουν πόστο, να μετακινηθούν σε άλλη δημόσια υπηρεσία.

Στα χρόνια μας δεν ήταν στο... πρόγραμμα, αλλά κάποια στιγμή κουβαλήθηκε η τρόϊκα, να μας στρώσει. Μας λέει ''Διώξτε τους δημόσιους υπαλλήλους που είναι αχρείαστοι''. Όπως μπορεί να σου έλεγε ''Κλείσε αυτή την επιχείρηση, κατάργησε αυτή την υπηρεσία''. Αυτό πρέπει να γίνει. Δεν έβαζε βέτο σε κάτι παράλογο η τρόικα. Απλά πρότεινε κι αν στο σωστό, στο απαραίτητο δεν συμφωνούσε η ελληνική πλευρά, μέχρι που πίεζε η τρόικα, έβαζε το μαχαίρι στο λαιμό, προκειμένου να κάνεις το πρέπον.
Η κυβέρνηση αντιδρούσε, όμως. Γιατί; Άδικο είναι, στο φινάλε δεν αντέχει το δημόσιο να επιβαρύνεται με περιττά έξοδα. Από την άλλη, αν γινόταν αυτό που απαιτούσε η τρόικα ένας άλφα κόσμος θα έμενε στο δρόμο.

Πρόσεξε. Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση δεν είναι με το ορθολογικό, δηλαδή με το αληθινά λαϊκό. Με οτιδήποτε ωφελεί το σύνολο του κόσμου. Η κυβέρνηση μια ζωή είναι με το λαϊκίστικο. Να βολεύει κάποιους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αλλά και το κοινωνικό σύνολο αδιαφορεί για το δικό του όφελος. Γιατί; Επειδή ο καθένας κοιτάει την πάρτη του.

Η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση δεν είναι υποχρεωμένη να βρίσκει δουλειά στον κόσμο. Όχι, βέβαια. Ούτε επιχειρηματίας είναι η κυβέρνηση, ούτε έμπορας. Εκτός κι αν την κάνει γυριστή και από καπιταλιστικά αρχίζει να παίζει μαϊμού σοσιαλιστικά, κρατιστικά.

Όλα τα συστήματα είναι καλά. Όπως στο λέω. Και το κομουνιστικό και το αστικό. Διαλέγεις και παίρνεις. Το καθένα, όμως, έχει τους κανόνες του. Και για να έρθουμε στο θέμα μας, επειδή πολύ ''ανοίγεται'' ο Μητσοτάκης. Μη ξεχνάμε γιατί η Ελλάδα έπεσε έξω. Επειδή έπαιζε με το σύστημα κουτουρού μπουγάτσα. Παίρνεις στα χέρι το μαχαίρι και κόβεις όσο θες από το ταψί.
Αυτό έγινε. Άλλο, όμως, ξαπλώνω με μια κυρία, εγώ κι αυτή, άλλο πέφτουμε στο κρεβάτι δυο άντρες και όπως στριμωχθούμε. Ποιος... , ποιον... , ψάξε βρες.

Για την Ιστορία, αναφέρω ότι η πνευματική ιδιοκτησία της έκφρασης ''κουτουρού μπουγάτσα'' ανήκει στον μακαρίτη Νίκο Κανελλάκη, μεγαλομέτοχο του Ιωνικού.

Διαβάστε ακόμα:

ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΠΡΩΤΑ Η ΚΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ