ΟΤΑΝ ΕΚΒΙΑΖΕΤΑΙ Η ΦΥΣΗ

Χαρτί και καλαμάρι, γράφουμε τους υπολογισμούς που έκαναν οι ειδικοί μετά την εμφάνιση του κορονοϊού. Αν, λένε, δεν είχαν παρθεί καθόλου μέτρα πρόληψης και προστασίας του κοσμάκη από τις κυβερνήσεις, μόνο μέχρι τέλους Μαρτίου σ΄όλο τον πλανήτη θα είχαν σκάσει επτά δις κρούσματα και θα είχαν πεθάνει 40 εκ.άνθρωποι.

Πάμε σ' άλλο πλάνο. Δεδομένο ότι τα μέτρα και στις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες άργησαν να παρθούν. Είτε από αδιαφορία, είτε γιατί υποτίμησαν την απειλή πανδημίας, είτε σκόπιμα για να μη φρεναριστεί η οικονομική δταστηριότητα. Είτε για μια άλλου είδους σκοπιμότητα.

Πάμε σ' άλλο πλάνο. Βέβαια. Μια κουβέντα που ψάχνει φως δεν είναι μονοδιάστατη. Οι πόλεμοι είναι αναγκαίοι. Γίνονται διότι πρέπει να γίνουν ή τελικά προκύπτουν διότι κάποιοι χαρισματικοί ηγέτες ή ταλαντούχοι οργανοπαίκτες και για λογαριασμό σκοτεινών κύκλων παίζουν μουσική τέτοια που παρασύρουν λαούς και έθνη στο αίμα. Στην πολεμική σύγκρουση.

Αναγκαίοι οι πόλεμοι διότι στο φινάλε είναι προβληματικός ο υπερπληθυσμός στη γη. Μέχρι ένα δις π.χ. είναι σε θέση να θρέψει η φουκαριαρά η γη το 1900, άντε δυο δις το 1950, διότι οι καλλιέργειες και η παραγωγή τροφής βελτιώθηκαν ποσοτικά με τον εργοστασιακό εκσυγχρονισμό. Όταν, όμως, εκβιάζεται η φύση να δώσει περισσότερους καρπούς από τις δυνατότητες της, τότε και τα χώματα αρρωσταίνουν και οι καρποί σκαρτεύουν.

Κι όταν οι πόλεμοι που ποτέ, μα ποτέ δεν σταμάτησαν ούτε μια μέρα από τότε που υπάρχει άνθρωπος, δεν λύνουν το αγκάθι του υπερπληθυσμού, τι πρέπει να γίνει; Μήπως ένας άλλου είδους πόλεμος. Μικροβιολογικός, βιολογικός, διαστημικός, εξωγήινος.

Διαβάστε ακόμα:

ΓΛΥΤΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ... ΒΑΡΕΛΟΤΑ!