ΑΝ Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ... ΑΛΗ ΠΑΣΑ

Δεν υπάρχει σήμερα στην πιάτσα ο Σωκράτης Κόκκαλης. Ο Νο 1 παίκτης της μεταπολεμικής Ελλάδος. Πολύ μικρή σχέση ο Κόκκαλης της τελευταίας δεκαετίας με τον σούπερμαν που ήρθε στην Ελλάδα το 1964 και από το υπόγειο του κτηρίου Ελλάς ανέβηκε στο ρετιρέ, αφού στην πορεία πρόσθετε συνεχώς ορόφους τον έναν μετά τον άλλον. Δικαιολογημένα να απορεί κανείς, να μοιάζουν περίεργα αυτά που διαβάζει, αλλά πως αλλοιώς να ειπωθούν, όταν η επίσημη και η ''ανεπίσημη'' Ιστορία της Ελλάδος δεν θα τολμήσει να ανοίξει τα μάτια στο success story του Σωκράτους Κόκκαλη.

Ένα φάντασμα είναι σήμερα για το ντόπιο επιχειρηματικό κόσμο η κυριαχία Κόκκαλη στην πολιτική ζωή της χώρας. Διαχειρίστηκε το εκτόπισμα του με όλες(!!!), τις κυβερνήσεις, κι όλοι οι πρωθυπουργοί -θέλοντας και μη- νταραβερίστηκαν μαζί του, διότι δεν είχαν άλλη επιλογή. Εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο επιχειρηματικό μέγεθος, το κράτος υπηρετούσε τον όμιλο Intracom, που πέταξε εκτός συνόρων και απλώθηκε στον μισό πλανήτη.

Ο Κόκκαλης έπιασε ουρανό γιατί δεν γεννήθηκε ψιλικατζής. Από κούνια ήταν πατριάρχης, όχι καντηλανάφτης. Και μέτρησε το προσόν του να κινείται με προχωρημένη τακτική, με τέτοιο τρόπο ώστε προληπτικά να μην έχει τύχη κανένας ανταγωνιστής από την μια και από την άλλη να υποχρεώνεται μα τον αντιμετωπίζει ως... μονοπώλιο.

Άχαστος για 30 χρόνια. Πετυχημένος σ’ όλους τους υψηλούς στόχους του. Και καθηγητής στο παρασκήνιο. Ξεχνάμε το ποδόσφαιρο και τον Ολυμπιακό, με τον οποίο πήρε τα περισσότερα πρωταθλήματα. Μην χαλάσουμε την κουβέντα. Όπου έβαζε χέρι ο Κόκκαλης, και το έβαζε μονάχα στην ''επικράτεια'' του, στον κρατικό ΟΤΕ και στον κρατικό ΟΠΑΠ, τα οποία στην πραγματικότητα ήταν ''ιδιοκτησία'' του, σήκωνε συρματοπλέγματα, ασφαλώς ηλεκτροφόρα, για να κρατηθεί μακριά κάθε άλλος ανταγωνιστής.

Όσο χοντρό κι αν ακούγεται, ο Κόκκαλης, ένας ιδιώτης βοήθησε περισσότερο την εθνική οικονομία απ’ ό,τι το δημόσιο με τα υπουργεία του, βιομηχανίας, οικονομίας κ.α. Για πάρτη του δούλευε ο άνθρωπος, όμως ωφελούνταν οι κρατικές μπίζνες.
Η συνταγή επιτυχίας του στρατηγού Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος γεννήθηκε το 1939, σα σήμερα 27 Μαίου, ήταν η «κυκλωτική» τακτική στον ''αντίπαλο'' πριν καθίσει να συζητήσει μαζί του την όποια μπίζνα. Να, με την ευκαιρία μια ιστορία που είχε γράψει στη φυλλάδα ο αποδιτηριάκιας...

Παραμονές του 1821 ο Αλή Πασάς στέλνει μπουγιουρντί στον γιο του Μουχτάρ, τον εραστή της κυρά Φροσύνης, που ήταν μόρα-βάλεσης, τοπάρχης στο Μοριά, να μαζέψει στρατό, μετά από εντολή του σουλτάνου εν όψει του ρωσοτουρκικού πολέμου. Ο Μουχτάρ ζητάει να του στείλει άνδρες ο ισχυρός Αλβανός άρχοντας Αλή Φαρμάκη. «Παράτα με ήσυχο, εσύ και ο πατέρας σου…» απαντάει περήφανα ο Αλή Φαρμάκη στον συμπατριώτη του Μουχτάρ, ο οποίος ξεκινάει επιχείρηση πολιορκίας και τιμωρίας του αποστάτη.

Βλέποντας το ζόρι να τον στριμώχνει έξω από το κάστρο του ο Φαρμάκης ειδοποιεί τον Κολοκοτρώνη, που βρισκόταν στην Κέρκυρα, και ήταν αξιωματικός του ρούσικου στρατού αλλά και διατηρούσε κρεοπωλείο. Γιατί ζήτησε βοήθεια από τον Έλληνα Κολοκοτρώνη ο Αλβανός; Ήταν αδελφοποιτοί οι δυο τους. Ιερός δεσμός. Τα αίματα τους είχαν αλλάξει Θόδωρος και Αλής. Όποιος από τους δυο βρεθεί σε κίνδυνο, ο άλλος έχει ηθική υποχρέωση να τον συντρέξει. Τον αδελφό του μπορεί να τον πουλήσει. Να τον εκδικηθεί. Να θέλει το κακό του. Το ίδιο του το αίμα. Όχι, όμως, και ποτέ τον αδελφοποιτό του. Αυτόν που τον έκανε ''αδελφό'', αυτόν που δεν βγήκε από την κοιλιά της ίδιας μάνας. Αλλάξανε αίμα, χαρακώσανε τα χέρια και μπερδέψανε τα αίματα; Η αφοσίωση είναι αιώνια. Μπέσα για μπέσα. Μέχρι θάνατο.

Με 27 δικούς του μπαίνει στο κάστρο του αδελφοποιτού ο Κολοκοτρώνης. Τα κανόνια του Μουχτάρ ρίχνουν τις μπάλες και προκαλούν ρήγματα στο πέτρινο φρούριο. Ο Κολοκοτρώνης δίνει εντολή να μαζέψουν όλα τα στρώματα, όπου κοιμόντουσαν γυναίκες, παλλακίδες, παιδιά, το σόϊ όλο του Φαρμάκη. Με τα στρώματα οι κολοκοτρωναίοι καλύπτουν τα τείχη του κάστρου και οι ριπές των κανονικών είναι κούφιες. Στη συνέχεια ο εχθρός ρίχνει βέλη και κοντάρια φλεγόμενα για να αρπάξουν φωτιά τα στρώματα που προστατεύουν το τείχος.

«Αδειάστε τα κιούπια με λάδια» λέει ο Κολοκοτρώνης στον αποθηκάριο του Φαρμάκη. Λαδώνονται τα απλωμένα στρώματα για να μην παίρνουν φωτιά.
Αν ήταν Μουχτάρ ο Κόκκαλης, πριν πλησιάσει το κάστρο του Φαρμάκη, θα το είχε κυκλώσει, θα το είχε αποκλείσει, να μη μπαίνει, να μη βγαίνει ουδείς. Και να μην ειδοποιούνταν ο Κολοκοτρώνης και να ήταν αδύνατο το πέρασμα του μέσα στο φρούριο του Φαρμάκη, προκειμένου να αναλάβει να αποκρούσει τον γιο του Αλή Πασά.

Διαβάστε ακόμα:

ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΩ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ... ΜΕΝΑ