ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΛΑ

13/02/2023

•
Facebook Twitter
•
 
 

Ήμουν μπροστά και σου μεταφέρω επακριβώς πως έκατσε το σκηνικό. Ένας μεγαλοαυλικός με κάθε βυζαντινή τυπικότητα πλησιάζει τον αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή και του προτείνει να παραχωρήσει χρυσόβουλλο στον ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου. ''Και γιατί να του δώσουμε χρυσόβουλλο, κάνει ωραίες πίπες ο καλόγερος; Τι έχει να μου προσφέρει ο λεγάμενος;'' λέει αδιάφορα ο ηγεμόνας μ' ένα δυνατό χασμουρητό και χωρίς καν να ρίξει βλέφαρο στον αυλικό. Αναφέρω και λεπτομέρειες για να σε πείσω ότι πράγματι ήμουνα παρών στο σκηνικό.

- Μεγαλειότατε, ο ηγούμενος κάνει μαγκιόρικες προσευχές για το καλό της βασιλείας σας...

Έχει αρχίσει να βαριέται ο αυτοκράτωρ, άσε ότι τα έχει ψιλοπάρει στο κρανίο διότι θεωρεί υπαίτιο τον αυλικό που δεν του καθότανε η παρθένα θυγατέρα του. Τελικά, αφού τα έξυσε με τα δυο του χέρια ο Τσιμισκής πήγε πάσο, παρ' ό,τι καταλάβαινε πως ο τσάτσος θα είχε την προμήθειά του από τον ηγούμενο της μονής.

Τρίβοντας τα χέρια ο αυλικός δίνει αμέσως εντολή στον γραμματικό να ετοιμάσει το χρυσόβουλλο, δηλαδή μια περγαμηνή σε επεξεργασμένο δέρμα, κατά προτίμηση τράγου, να την υπογράψει ο Τσιμισκής, πάντα με κόκκινο μελάνι, κάτω από τον τίτλο του «Πιστός Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων». Έχει δίκαιο, λοιπόν, από την π[λευρά του ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου, που έκανε κάποιες ημέρες στον Κορυδαλλό, αν είναι δυνατόν στη φυλακή άνθρωπος του Θεού, να ισχυρίζεται «Έχω χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα». 
Με χρυσόβουλλο, λοιπόν, ο αυτοκράτωρ του Βυζαντίου παραχωρούσε εκτάσεις στα μοναστήρια. Το ερώτημα είναι αν το χρυσόβουλλο του Τσιμισκή στο Βατοπέδι είναι γνήσιο; Αν είναι τότε κακώς να μην αναγνωρίζουμε τον αυτοκράτορα.
Χρυσόβουλλο. Ανά κατά δια είχε γίνει η Ελλάδα το 2007 με το σαματά, επί κυβέρνησης Κωστάκη Καραμανλή, με τις αλλαξοκωλιές του δημοσίου και της Μονής Βατοπεδίου. Τότε είχε γίνει χαμός με το... χρυσόβουλλο. Ένα κωλόχαρτο, δηλαδή, που είχε επάνω του τη σφραγίδα του αυτοκράτορα του Βυζαντίου. Τα μοναστήρια του Αγίου Όρους εδώ και χίλια χρόνια γνωρίζουν το παιχνίδι της συνεξουσίας, της Εκκλησίας με την πολιτική. Όταν λένε έχω χρυσόβουλλο, εννοούν πως αυτή η έκταση είναι δική μου, αυτός ο κάμπος, αυτή η λίμνη, αυτό το βουνό. Χρυσόβουλλο είναι απόφαση του βσιλέα και τα σκυλιά δεμένα 

Γιατί, όμως, ο αυτοκράτωρ χάριζε ακίνητη περιουσία στους καλόγερους; Παράλειψη να μην αναφέρουμε και το άλλο. Ο αυτοκράτωρ δεν έκανε πάσα στους μοναχούς μονάχα χωράφια αλλά και το δικαίωμα να εισπράττουν τους φόρους το μοναστήρι από τους μαλάκες τους πιστούς. Ούτε ανέκδοτα λέμε, ούτε γράφουμε σενάρια θρησκευτικής φαντασίας. Λέμε γεγονότα. Οι ιερομόναχοι λειτουργούσαν και σα φορατζήδες.

Πονηρός ο αυτοκράτωρ. Γιατί να φτιάξω υπουργείο εφορίας και να πληρώνω εφοριακούς που θα τα αρπάνε από τους χωριάτες; Τη δουλειά θα την κάνουν οι άνθρωποι του Θεού στους οποίους πιο εύκολα θα πληρώνουν τους φόρους οι χριστιανοί. Και από την πλευρά τους οι καλόγεροι είχαν την ηθική υποχρέωση να προσεύχονται για την ευτυχία και την μακροημέρευση του ηγεμόνα. Όχι, δηλαδή, ο άλλος να σου δίνει χρυσόβουλλα κι εσύ, ο ρασοφόρος να μη ζητάει ρουσφέτι από τον Θεό για πάρτη του αυτοκράτορα.

Το τελευταίο, για να καταλάβεις σε ποιο τόπο γεννηθήκαμε, ποια χώρα μας ανέθρεψε. Μέσα στους πρώτους νόμους που ψήφισε το ελληνικό κράτος όταν έφυγαν οι Τούρκοι, κι αυτό συνέβη το 1830, ήταν να αναγνωρίσει νομοθετικά την κυριότητα κάθε μοναστηριακής έκτασης με βάση τα αυτοκρατορικά χρυσόβουλλα. Φοβερά πράγματα. Δεν πρόλαβαν οι Έλληνες να απελευθερωθούν και μετά από 400 χρόνια ένα από τα πρώτα που έκαναν ήταν να επικυρώσουν τα βυζαντινά δέρματα τράγου. Ποια άλλη μοίρα να μας συντρόφευε.
Διαβαστε ακομα:

χρυσοβουλλα

•
Facebook Twitter
•