ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΠΟ ΤΑ... ΣΤΡΩΜΑΤΑ

 

Kομπόδεμα, κουμπαράς, αποκόμβιον, κεμέρι, παραδοσακούλα, σακούλι, σακκέλλη ή, μπουζού. Όπως και να το λένε το πουγκί, ένα πράγμα έχει σημασία. Να υπάρχει και να είναι γεμάτο. Πανάρχαιος ο θεσμός να γεμίζουν οι νοικοκυραίοι το πήλινο σκεύος τους με νομίσματα και να το κρύβουν στα υπόγεια του σπιτιού τους. Μακριά από τα μάτια των ξένων. Να το προστατεύουν από τους κλέφτες. 

Κάποια στιγμή το πουγκί της οικογένειας, όπως λέμε το καλάθι της νοικοκυράς, χρειάστηκε να κρυφτεί από το φορομπηχτικό κράτος. Από τις αρπακτικές διαθέσεις των κυβερνώντων. Το πουγκί με τον προσωπικό θησαυρό δεν ήταν μια νάυλον σακούλα γεμάτη ευρώ, αλλά οτιδήποτε απόκρυφο. Στο υπόγειο, κάτω από στρώματα, στις ντουλάπες, στους τοίχους, μέσα σε βιβλία, στα ράφια, οπουδήποτε, να μη δίνει στόχο.
Πουγκί κι όχι τα λεφτά μας στην τράπεζα, μη μάθει η κυβέρνηση τι έχουμε. Κίνδυνος κι αυτός!  Ληστής με το πριόνι η εφορία, σαν τους ληστές που ψάχνουν κι αυτοί ποιος έχει μετρητά. 
Και στα χρόνια τα μνημονιακά, επί Σύριζα, έπεφταν οι μαντεψιές, πόσα εκατομμύρια υπήρχαν εκτός τραπεζικού συστήματος. Πόσα ήταν κρυμμένα σε τραπεζικές θυρίδες και κάτω από... στρώματα. Κι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Σιγά -σιγά, όσο η Ελλάδα απομακρύνονταν από την πολιτική αβεβαιότητα, επέστρεφαν στις τράπεζες και οι οικονομίες οικογενειών αλλά και επιχειρήσεων.
Διαβαστε ακομα:

ΠΟΙΟΣ... ΕΛΛΗΝΑΣ, ΕΒΡΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ