ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ... ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

 
Βγάζει χοντρά λεφτά από το ποδόσφαιρο το κράτος στην Αγγλία (φώτο). Και στην Ισπανία, και τη Γαλλία, τη Ολλανδία, τη Γερμανία. Αυτή, άλλωστε, είναι η δουλειά του κράτους. Να φορολογεί. Να τα παίρνει κανονικά. Οι πολίτες να δουλεύουν, ποδοσφαιριστές, προπονητές, μάνατζερ, μεγαλομέτοχοι, όλο το βιομηχανικό σύστημα του ποδοσφαίρου, και το κράτος να κάνει ταμείο κι αυτό. Έτσι πάει. Όχι μόνον οι παίκτες να στρογγυλεύουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Όχι μόνον τα κανάλια να εκμεταλλεύονται εμπορικά το ποδόσφαιρο. 
Πώς, όμως, το κράτος στην Ελλάδα θα βάζει χέρι στην τσέπη του οικονομικού γίγνεσθαι στο ποδόσφαιρο αν το πρωτάθλημα είναι της πλάκας; Γιαουρτόπιτες στη μάπα θέλουν όσοι παριστάνουν την κυβέρνηση και μιλάνε ότι έχουν στόχο την... ανάπτυξη. Σε μαλάκες απευθύνονται. Η ανάπτυξη δεν είναι βροχή που πέφτει και χωρίς να την παραγγείλεις. Να την προγραμματίσεις. Για να αυξηθεί ο τζίρος στο πρωτάθλημα θέλει σχέδιο. Οργάνωση. Όταν οι υπουργοί είναι άσχετοι, αλλά και δεν κάνουν κέφι να σπάσουν αυγά, δεν πρόκειται ποτέ να φτιάξουν ομελέτα. Καλύτερο πρωτάθλημα θα φέρει και την υγεία, και τα πακέτα στο δημόσιο ταμείο. Βάλε στο λογαριασμό και τις νέες θέσεις εργασίας.
Στην Ελλάδα τα φτιάχνουν όλα με το στόμα. Φοβερή πατέντα. Βρίζουν την αντιπολίτευση για τούτο και το άλλο, το ίδιο κάνει και η αντιπολίτευση. Ίδιο παιχνίδι κι αυτή, με τα λόγια.

Η συγχωρεμένη Θάτσερ δικαιολογημένα θεωρούσε ως «εθνικό προϊόν» το ποδόσφαιρο κι όταν το παραξήλωσαν οι χούλιγκαν έδωσε το σύνθημα. Κόψτε τους τον κώλο. Τι πλάκα είναι αυτή, ένα καταναλωτικό αγαθό, το ποδόσφαιρο, να επηρεάζεται η ποιότητα και η βιωσιμότητά του από την οργανωμένη αλητεία κάποιων μαστούρηδων. Υπ' όψιν ότι στην Αγγλία δεν υπήρξε το φαινόμενο οι οργανωμένοι να ελέγχουν τη διοίκηση μιας ΠΑΕ, ο μεγαλομέτοχος να ταϊζει μεροκάματα τα πρωτοπαλλήκαρα των συνδέσμων.

Σε δις το χρόνο μετριέται το ποσό που παίρνουν στη σούμα οι 20 ομάδες της πρέμιερ ληγκ από την παραχώρηση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Σταθερά αύξηση σε σύγκριση με το προηγούμενο τριετές συμβόλαιο. Αυτό σημαίνει ότι κάνει καθαρά παντελόνι κοντά στα 100 εκ. ευρώ η κάθε μία αγγλική ομάδα, κατά μέσο όρο.

Μέσα και το κράτος. Πάντα. Ό,τι γίνεται, ό,τι πουλιέται, ό,τι αγοράζεται, σε κάθε συμφωνία, σε κάθε συμβόλαιο παίκτη, το κράτος θα πάρει το μερτικό του. Είπαμε. Αυτή είναι η σκοπιμότητα του κράτους. Να φορολογεί. Να εισπράττει από τους φόρους. Εδώ στην Ελλάδα τι κάνουμε; Ο κάθε παπάρας υπουργός λέει ότι το πρωτάθλημα είναι βρώμικο. Αυτό το ξέρουμε. Αυτό το ξέρουμε πολύ καλύτερα από τον κάθε άσχετο υπουργό, που κάνει τον πονηρό όταν λέει ότι υπάρχει διαφθορά στο ποδόσφαιρο. Και τι κάνει η κάθε παπάρα υπουργάρα για να ζωντανέψει το πρωτάθλημα κι έτσι το κράτος να κονομάει; Δηλώσεις στα μικρόφωνα. Αυτό κάνει. Μετά φωτογραφιών.

Διαβαστε ακομα:

Ο ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΠΝΙΓΕΙ ΚΟΣΜΟ, ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ