ΤΣΙΜΠΙΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΠΙΤΟΥΡΑ...

 
ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΩΣΤΗΡΑ
 
Βαρέθηκα τις συζητήσεις για ακρίβεια, πληθωρισμό, διαφορά στην τιμή του καρπουζιού και της ντομάτας από το χωράφι στο ράφι και όλα τα σχετικά. Και ψάχνουμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο, ενώ το πράγμα στη βάση του είναι απλό. Πολύ απλό.

Δείτε πόσο: Τις προάλλες, μου έλεγε ο κουμπάρος μου, executive στην μεγαλύτερη αντιπροσωπεία ακριβών ρολογιών στην Ελλάδα, ότι η λίστα αναμονής για ένα Daytona της Rolex είναι τρία χρόνια. Το λιγότερο. Μου είπε και την τιμή, η οποία αντιστοιχεί σε ένα καλό δυάρι στην Κυψέλη και η οποία, μάλιστα, είναι market, καθώς έχει ήδη έχει ανέβει κοντά ένα 100 % σε σχέση με τα προ πανδημίας επίπεδα και συνεχώς τσιμπάει.

Ο λόγος; Σχεδόν το 50% της παγκόσμιας αγοράς το καταπίνει μόνη της η Κίνα. Μάλιστα, η Κίνα. Το άλλο 40-45% η Αμερική. Και στην ψωριάρα την Ευρώπη; Ότι απομένει πάει σταλιά – σταλιά και σε δόσεις. Σήμερα, που μιλάμε, η τιμή των μεταχειρισμένων στην Ελλάδα έχει φτάσει να ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ την τιμή της βιτρίνας.

Τα ίδια και χειρότερα και με τα Κουβανέζικα πούρα, που εδώ και χρόνια εξαφανίστηκαν από την ελληνική αγορά, καθώς τα αγόρασαν επίσης οι Κινέζοι. Για να βρεις πλέον κανένα Montecristo Edmundο πρέπει να έχεις σοβαρό κονέ σε κινέζικη πρεσβεία.

Θα με ρωτήσετε τώρα, τι σχέση έχουν αυτά με τις ντομάτες και τα καρπούζια. Να σας πω: Ας υποθέσουμε ότι οι Κινέζοι, που μέχρι πριν 30 χρόνια τη βγάζανε με μία κούπα ρύζι την ημέρα, το ρίχνουν αίφνης στα δημητριακά. Τι λέτε ότι θα γίνει; Εμείς εδώ θα πούμε το ψωμί ψωμάκι και θα παίζουμε τσιμπιές με τις κότες για μία χούφτα πίτουρα. Τι πιο απλό…

Ή, φανταστείτε να ξεκινήσουν οι μανδαρίνοι τις μοσχαρίσιες μπριζόλες. Θα τρώμε κρέας πλέον μόνο Χριστούγεννα και Πάσχα. Τι πιο απλό….

Ή, ας πούμε ότι κάποια στιγμή βαρεθούν όλα αυτά τα περίεργα φυτικά τους έλαια και σόγιες και ανακαλύψουν το extra παρθένο ελαιόλαδο. Και το βάλουν στην καθημερινή τους διατροφή. Εσείς τι λέτε; Θα ξαναβρείτε ποτέ 17κιλο γκαζοτενεκέ από τον μπατζανάκη στο χωριό, για να ξανακάνετε παπάρα στη σαλάτα; Ή μήπως το λάδι θα φτάσει να πουλιέται σε πλαστικά μπουκαλάκια του μισού λίτρου πιο ακριβά και απ’ ό,τι το δίνανε οι μαυραγορίτες την Κατοχή;

 

Να τολμήσω μία πρόβλεψη. 1ον : Η τιμή, από 8,5 που είναι σήμερα (έχει πάρει κοντά 80% από πέρυσι γιατί κάηκαν οι ισπανικές ελιές από τους καύσωνες) θα πάει στα 27,5 το κιλό. Μπορεί και στα 37,5. Ή και παραπάνω. 2ον: θα μπαρκάρει από το λιοτρίβι για την Κίνα πριν ακόμα το μυρίσουμε. Και 3ον: Όσο για εμάς τους φουκαράδες, έχουμε να φάμε φυτίνη και ραφιναρισμένη βαλβολίνη που θα πάει σύννεφο. Τι πιο απλό…..

Αν τώρα βάλετε στην εξίσωση και την κλιματική αλλαγή, που έχει ρημάξει τις σοδειές παγκοσμίως, έχετε μία ικανοποιητική εικόνα της κατάστασης. Αν προσθέσετε και την ανερχόμενη Ινδία που αρχίζει να καταναλώνει όσα και η Κίνα, κλάφτα Χαράλαμπε.

Ούτω πως, εν Χριστώ αδελφοί μου, έχουν τα πράγματα με την ακρίβεια και τις τιμές. Μην απογοητευόμαστε όμως. Ισχύουν πάντα τα λόγια του παπά: «Ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος»…

Διαβαστε ακομα:

ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ ΔΕΝ... ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΤΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟΥΣ