Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΒΟΜΑΡΑ ΤΟΥ
Για παράδειγμα, ορειβάτης αμολιέται στο βουνό και κάπου χάνεται. Εγώ τι φταίω; Υπάρχουν δρόμοι χαραγμένοι, μονοπάτια σηματοδοτημένα σ’ όλες τις ορεινές περιοχές. Ο δικός σου, και μαγκιά του, βγαίνει εκτός ελεγχόμενης πορείας και ξεκόβει κάθε επαφή με τον κόσμο. Φταίω σε κάτι εγώ; Δεν νομίζω. Ούτε για δική μου δουλειά τρελάθηκε ο έτσι, ούτε του είπα εγώ να το ρισκάρει.
Ενεργοποιείται η αστυνομία. Μπαίνει στο παιχνίδι και η πυροσβεστική. Κι όλα αυτά σε χαμηλές θερμοκρασίες να ταλαιπωρούνται άνθρωποι, από κοντά και οι διασώστες.
Μιλάμε για έξοδα, έτσι; Για μεροκάματα, για βενζίνες. Ποιος τα πληρώνει αυτά; Εγώ ο φορολογούμενος. Γιατί; Επειδή ο άλλος χάθηκε στο φαράγγι, άλλος βγήκε να κάνει σέρφινγκ όταν είναι στις κακές του ο Ποσειδώνας. Ο καθένας με την τρέλα του.
Διαβαστε ακομα: